កួយ សៀង៖ ករណីបាត់បងប្រុស កួយ សឿន លេខាស្រុកត្រពាំងរូង
«ឱ្យតែបងខ្ញុំមកវិញ ខ្ញុំធ្វើបុណ្យបីយប់បីថ្ងៃ» មូលហេតុគឺ «ទីមួយគឺខ្ញុំអត់មានឪពុកម្តាយ, ទីពីរខ្ញុំព្រាត់បងប្រុសខ្ញុំជាយូរមកហើយ និងទីបីគឺចង់ជួបជុំគ្នា ឱ្យតែអ្នកស្គាល់ខ្ញុំសូមអញ្ជើញទាំងអស់ ដើម្បីឱ្យគ្រប់គ្នាស្គាល់ថាខ្ញុំក៏នៅមានបងប្រុស»។ នេះជាសំដីរបស់ កួយ សៀង ដែលជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមមួយរូប ដែលបានបាត់បង់សមាជិកគ្រួសារទាំងអស់ចំនួន៧នាក់ ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។ កម្មាភិ បាលខ្មែរក្រហមបានចោទប្រកាន់ថា ក្រុមគ្រួសាររបស់ សៀង ជាប់និន្នាការនយោបាយ ដែលត្រូវចាប់យកទៅកម្ទេច និងមួយចំនួនទៀតបានបាត់ខ្លួនដោយមិនដឹងមូលហេតុ និងមិនបានទទួលដំណឹងអ្វីសោះរហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ន។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាការរៀបរាប់រឿងរ៉ាវ បទពិសោធន៍ឆ្លងកាត់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហមរបស់...
អាត ឌៀត៖ ស្ទើរតែបាត់បង់ជីវិតនៅក្នុងសមរភូមិប្រយុទ្ធ
ឌៀត គឺជាយុវជនម្នាក់ ក្នុងចំណោមយុវជនជាច្រើននាក់ផ្សេងទៀត ដែលត្រូវបានអង្គការបង្ខំឲ្យចូលធ្វើជាយោធាខ្មែរក្រហម។ ឌៀត ចូលធ្វើជាយោធា ដោយសារតែមិនចង់ឲ្យអង្គការដាក់ទោស បងប្រុស និងឪពុក។ ឌៀត បានឲ្យដឹងថា មានយុវជនជាច្រើននាក់ រួមទាំងអ្នកដែលចេញពីភូមិជាមួយគាត់បានស្លាប់នៅនៅសមរភូមិប្រយុទ្ធ។ ខាងក្រោមនេះគឺជាប្រវត្តិសង្ខេបរបស់ឈ្មោះ អាត ឌៀត ចាត់តាំងពីក្មេង រហូតដល់ខ្មែរក្រហមចាញ់សង្គ្រាម៖[1] អាត ឌៀត ភេទប្រុស មានអាយុ៦៦ឆ្នាំ។ ឌៀត រស់នៅភូមិពន្លៃ ឃុំព្រៃកណ្ដៀង...
ញ៉ែម ហេង៖ អង្គការ ប្រហារជីវិតគូស្នេហ៍ ចោទពីបទខុសសីលធម៌
យោងតាមបទសម្ភាសន៍ផ្ទាល់មាត់របស់ ឡុង ដានី (បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា) ជាមួយ ញ៉ែម ហេង អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម នៅថ្ងៃទី២៤ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២២ បានឲ្យដឹងថា៖ ញ៉ែម ហេង បានឃើញមនុស្សចំនួនពីរនាក់ ត្រូវខ្មែរក្រហមចាប់យកទៅសម្លាប់ នៅអាលូច ឃុំស្វាយជ្រះ ស្រុកស្នួល ខេត្តក្រចេះ។ មនុស្សពីរនាក់ ដែលខ្មែរក្រហមនាំទៅសម្លាប់ មានឈ្មោះខាត់ និងស៊ុយ។ ខាត់...
សឹម ឡន៖ អាយុ ៥៨ឆ្នាំរស់នៅភូមិបាក់នឹម ឃុំច្រេស ស្រុកជុំគិរី ខេត្តកំពត
ខ្ញុំឈ្មោះ សឹម ឡន អាយុ៥៨ឆ្នាំភេទ ប្រុស សព្វថ្ងៃរស់នៅភូមិបាក់នឹម ឃុំច្រេស ស្រុកជុំគិរី ខេត្តកំពត។ កាលពីកុមារ ខ្ញុំត្រូវឪពុកម្ដាយបញ្ចូនទៅរៀននៅសាលាត្រឹមថ្នាក់បឋមសិក្សា។ ខ្ញុំរៀនមិនបានយូរប៉ុន្មានឪពុកម្តាយខ្ញុំ បានឱ្យខ្ញុំឈប់រៀនដើម្បីមកជួយការងារគ្រួសារវិញ ដោយសារជីវភាពគ្រួសារខ្ញុំក្រីក្រ លំបាកទើបត្រូវឈប់រៀនមកជួយឃ្វាលគោឪពុកម្តាយ។ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥ កើតមានរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ដែលហៅកាត់ថារបបខ្មែរក្រហម នៅថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមបានឡើងកាន់អំណាច ខ្ញុំនិងក្រុមគ្រួសារត្រូវបានខ្មែរក្រហម បំបែកចេញពីគ្នា ដោយខ្ញុំទៅធ្វើការងារនៅក្រុមកងចល័ត។...
សាត គិ(ជនជាតិដើមភាគតិចព័រ)៖ អតីតកងទ័ពកងពលលេខ៤ ការពារព្រំដែនថ្មដា
នៅ ឆ្នាំ១៩៧៥ គិ ត្រូវបានខ្មែរក្រហមជ្រើសរើសឲ្យចូលបម្រើកងទ័ពខ្មែរក្រហម រួចបានបញ្ជូនឲ្យទៅចូលរួមជាមួយកងពលលេខ៤ ដែលមានតួនាទីការពារព្រំដែនថ្មដា ខេត្តពោធិ៍សាត់។ គិ បាននិយាយរៀបរាប់ពីរឿងរ៉ាវដូចខាងក្រោម៖ ឈ្មោះ សាត គិ[1] ភេទប្រុស អាយុ ៨២ឆ្នាំ កើតនៅឆ្នាំ១៩៤៣ សព្វថ្ងៃចាស់ជរា ។ គិ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិទួលគ្រួស ឃុំស្រែតាំងយ៉ ស្រុកភ្នំក្រវ៉ាញ ខេត្តពោធិ៍សាត់ ។ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិព្រែក១...
ភី ជុំ ៖ ទ័ពនារី ភូមិភាគបូព៌ា(២០៣)
ខ្ញុំឈ្មោះ ជុំ នៅ និង មានឈ្មោះ បដិវត្តន៍ ភី ជុំ[1] អាយុ៥៦ឆ្នាំគិតត្រឹមឆ្នាំ២០០៥ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិវាល(បច្ចុប្បន្នភូមិទី៤) ឃុំកំពង់លាវ ស្រុកព្រៃវែង បច្ចុប្បន្នស្រុកកំពង់លាវ ខេត្តព្រៃវែង។ ឪពុកឈ្មោះ មាឃ ជុំ ស្លាប់ដោយសារជំងឺនិង ម្ដាយឈ្មោះ វ៉ែក សុខ គាត់បាត់ដំណឹងក្នុងរបបខ្មែរក្រហមពេល ជម្លៀងទៅកាន់ ខេត្តពោធិ៍សាត់។ ឪពុកខ្ញុំប្រកបមុខរបរជាអ្នករត់រ៉ឺម៉កនិងឆ្លៀតធ្វើស្រែងប្រាំងនៅខាងលិចក្រុងព្រៃវែងដើម្បីចិញ្ចឹមគ្រួសារ។...
សុខ វិន ៖ «ខ្មែរក្រហមសម្លាប់បងប្អូនខ្ញុំ»
ខ្ញុំឈ្មោះសុខ វិន អាយុ៦២ឆ្នាំ ភេទស្រី។[1] ឪពុកឈ្មោះសុខ យ៉ន ម្ដាយឈ្មោះ សុំ ទ្រព្យ។ ម្តាយឪពុកខ្ញុំទទួលមរណៈភាពអស់ហើយ។ ខ្ញុំមានបងប្អូនស្រី ៣នាក់ ហើយខ្ញុំជាកូនទី២ ក្នុងគ្រួសារ។ ខ្ញុំមានស្វាមីឈ្មោះសំរិទ្ធ ឈុន មានកូន៦នាក់ (ស្រី២/ប្រុស៤)។ ខ្ញុំមានស្រុកកំណើតនៅខេត្ត តា កែវ បច្ចុប្បន្នខ្ញុំរស់នៅភូមិអូររុន ឃុំអូរស្វាយ ស្រុកបុរីអូរស្វាយសែនជ័យ ខេត្តស្ទឹងត្រែង។...
ហែម ហ៊ន៖ ជនជាតិដើមភាគតិចព័រ និងជានីរសារប្រធានតំបន់៦ភូមិភាគពាយ័យ្យ
ហែម ហ៊ន ជនជាតិដើមភាគតិចព័រ និងជានីរសារ តាយ៉ន ប្រធានតំបន់៦ ភូមិភាគពាយ័ព្យនៃរបបខ្មែរក្រហម។ ហែម ហ៊ន ចូលធ្វើនីរសារប្រធានតំបន់៦ តាមរយៈបងជីដូនមួយឈ្មោះ តាហង្ស គណៈឃុំពាមព្រូស នៅឆ្នាំ១៩៧៣។ នៅចន្លោះឆ្នាំ១៩៧៣ និងឆ្នាំ១៩៧៥ មន្ទីរតំបន់៦ ស្ថិតនៅក្នុងព្រៃក្នុងភូមិព្រែកខាងត្បូង ឃុំលាច ស្រុកលាច តំបន់៦ ភូមិភាគពាយ័ព្យ។ ហែម ហ៊ន បានចែករំលែកការងារជានីរសារនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហមដូចខាងក្រោម៖...
ឡុង អ៊ី៖ បណ្តោយតាមកម្មនិងព្រេងវាសនា
ឡុង អ៊ី[1] ភេទប្រុស អាយុ៦១ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើតនៅភូមិថ្នល់ ឃុំត្រៀល ស្រុកបារាយណ៍ ខេត្ដកំពង់ធំ។ បច្ចុប្បន្ន ឡុង អី រស់នៅស្រុកអន្លង់វែង ខេត្តឧត្តរមានជ័យ។ ឡុង អ៊ី បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានបងប្អូនខ្ញុំ៧នាក់(ប្រុស៤នាក់និងស្រី៣នាក់)។ ខ្ញុំគឺជាកូនទី២។ កាលពីកុមារភាពខ្ញុំមិនបានរៀនសូត្រនោះទេ ដោយសារតែសង្គ្រាម។ ខ្ញុំបានចូលរៀនបន្ដិចបន្ដួចនៅតាមវត្ដអារាម។ ខ្ញុំអាន និងសរសេរបានបន្ដិចបន្ដួច។ គ្រួសាររបស់ខ្ញុំមានជីវភាពក្រីក្រ ដោយប្រកបរបរធ្វើស្រែ។...
ប្រធានកងចល័តនារីលើកទំនប់ត្រួយចេក
ខ្ញុំឈ្មោះ ចូវ សុខគង់[1] ភេទស្រី អាយុ៧៥ឆ្នាំ អតីតប្រធានកងចល័តនារីទំនប់ត្រួយចេក និងជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម បច្ចុប្បន្ននេះរស់នៅភូមិចំការសាមសិប ឃុំគគរ ស្រុកកំពង់សៀម ខេត្តកំពង់ចាម។ ឪពុករបស់ខ្ញុំមានឈ្មោះ ហែម ឆេង និងម្តាយឈ្មោះ ចូវ លី។ ខ្ញុំគឺជាកូនទី៥ក្នុងចំណោមបងប្អូនប្រុសស្រីទាំងអស់ចំនួន១០នាក់។ នៅវ័យកុមារ ខ្ញុំរៀនដល់ថ្នាក់ទី១១ចាស់ នៅសាលាបឋមសិក្សាគគរ។ នៅឆ្នាំ១៩៧១ កងទ័ពខ្មែរក្រហមចូលមកដល់ភូមិចំការសាមសិប ហើយវត្តមាននៃកងទ័ពខ្មែរក្រហមបានធ្វើឲ្យមានការប្រយុទ្ធគ្នាពីសំណាក់ទាហានលន់ នល់។...
សុខ សាយ ហៅ រ៉ុន៖ ពេទ្យ ៦មករា
[1]ម៉ៅ សាយ មានឈ្មោះបដិវត្តថា ម៉ៅ រ៉ុន កើតឆ្នាំខាល អាយុ ១៧ឆ្នាំ ភេទស្រី រស់នៅមន្ទីរបរាមរុំកុមារ។ រ៉ុន មានស្រុកកំណើតនៅភូមិ សែឫស្សី ស្រុក១២ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ក្នុងតំបន់៣១ នៃភូមិភាគបញ្ចឹម។ មុន និងក្រោយរដ្ឋប្រហារទម្លាក់សម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ រ៉ុន មានវណ្ណភាពជាកសិករក្រ រកស៊ីធ្វើស្រែ និងមិនធ្លាប់ធ្វើការបម្រើអង្គការណាមួយឡើយ។...
ជៀម ម៉េង រំឭកអំពីបទពិសោធន៍នៅកងចល័តកុមារ ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម
ខ្ញុំឈ្មោះ ជៀម ម៉េង មានអាយុ ៥៨ឆ្នាំ មានបងប្អូន២នាក់ កើតនៅឃុំគងជ័យ ស្រុកអូររាំងឪ ខេត្តកំពង់ចាម ។ ខ្ញុំមានឪពុកឈ្មោះហ៊ុន សារ៉ន ម្ដាយឈ្មោះជីម ហន។ ការពីកុមារភាព ខ្ញុំ ក៏ដូចជាក្មេងៗ ផ្សេងទៀត មិនទទួលបានរៀនសូត្រអ្វីនោះទេ លុះក្រោយពីសម័យខ្មែរក្រហមបានដូលរលំទៅ ទើបខ្ញុំទទួលបានការសិក្សាត្រឹមថ្នាក់ទី៧ នៅក្នុងសម័យរដ្ឋកម្ពុជា។ មុនរបបខ្មែរក្រហម ខ្ញុំ និងក្រុមគ្រួសារ...
ទីន គាស រំឭកអំពីបទពិសោធន៍ស្ដីពីការជម្លៀសដោយបង្ខំទៅកាន់ភូមិភាគពាយ័ព្យ ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម
ខ្ញុំឈ្មោះ ទីន គាស[1] អាយុ៦១ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិទី១៣ ឃុំកោះសូទិន ស្រុកកោះសូទិន ខេត្តកំពង់ចាម។ ខ្ញុំប្រកបរបរធ្វើស្រែចម្ការ និងជាប្រជានេសាទ។ ខ្ញុំរៀបការប្ដីឈ្មោះ ញ៉ និងមានប្រុសស្រីចំនួន២នាក់។ ឪពុកខ្ញុំមានឈ្មោះ ទីន និងម្ដាយមានឈ្មោះ ម៉ាស ហើយខ្ញុំជាកូនទី៥ចំណោមបងប្អូនប្រុសស្រីចំនួន៦នាក់។ ខ្ញុំកើតនៅភូមិទី១៣ ឃុំកោះសូទិន ស្រុកកោះសូទិន នេះតែម្ដង។ ខ្ញុំបានចូលរៀនត្រឹមបឋមនៅកោះសូទិន។ បន្ទាប់ពីចូលរៀនមិនបានប៉ុន្មានផង មានរដ្ឋប្រហារ...
ប្អូនប្រុសដែលបាត់ខ្លួនទៅ
នៅពេលមេឃភ្លៀង បងស្រីតែងតែនឹកឃើញគ្រាកន្លងដែល ឌឿន នាំប្រពន្ធកូន មកលេង និងជួបជុំគ្រួសារ នៅមុនរបបខ្មែរក្រហមឡើងកាន់អំណាច។ ឌឿន បានឈប់រៀនត្រឹមថ្នាក់ទី៧ (សង្គមចាស់) ដោយត្រលប់មកធ្វើស្រែ និងរៀបការប្រពន្ធឈ្មោះ ឈឿ ដែលអ្នកកាត់ដេរនៅឃុំល្វា ស្រុកបវេល នៅឆ្នាំ១៩៧៣។ ឌឿន មានកូនបីនាក់ ក្នុងនោះស្រីម្នាក់។ ក្រោយមក ម្ដាយរបស់ឌឿន បានទៅនាំគ្រួសារឌឿនមករស់នៅភូមិបវេល។ នៅដើមឆ្នាំ១៩៧៥ ពេលកងទ័ពខ្មែរក្រហមចូលក្នុងភូមិបវេល ឌឿន...
កងផលិតជីឃុំក្រាំងស្វាយ
(ខេត្តព្រៃវែង) ឃុត នួន អាយុ៦៤ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅក្នុងភូមិពាយនាយ ឃុំក្រាំងស្វាយ ស្រុកព្រះស្ដេច ខេត្តព្រៃវែង។ នួន បច្ចុប្បន្នរស់នៅជាមួយចៅកំព្រាអាយុ១០ឆ្នាំម្នាក់។ កាលពីកុមារភាព នួន រៀនបានត្រឹមថ្នាក់ទី៣ (សង្គមចាស់)។ នួន បានរៀបរាប់រឿងរ៉ាវដែលបានជួបប្រទះ ក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមដូច្នេះថា៖ កាលពីអំឡុងរបបខ្មែរក្រហម គាត់ធ្វើការស្ទើរគ្មានពេលសម្រាកប៉ុន្តែមិនទទួលបានរបបអាហារហូបចុកគ្រប់គ្រាន់។ កាលនោះ នួន មានអាយុប្រហែល១៤ឆ្នាំ ត្រូវរស់នៅក្នុងកងកុមារ ដោយសារតែគាត់មានមាឌល្អិតតូចជាងគេ។ អង្គការបានឲ្យគាត់រៀនសូត្របានតិចតួច១ម៉ោង...
កងភ្ជួរស្រែ និងដឹកសំណាប ឃុំក្រាំងស្វាយ
(ខេត្តព្រៃវែង) អ៊ុយ អឿន មានអាយុ៧៧ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើត និងបច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិពាយនាយ ឃុំក្រាំងស្វាយ ស្រុកព្រះស្ដេច ខេត្តព្រៃវែង។ អឿន មានកូនចំនួន ៩នាក់ ក្នុងនោះស្រី៥នាក់។ អឿន បានថ្លែងប្រាប់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តកម្ពុជារបស់មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាថា នៅរបបខ្មែរក្រហម គាត់រស់នៅស្រុកកំណើតក្នុងនាមជាប្រជាជនមូលដ្ឋានបានជួបប្រទះការលំបាកដូចប្រជាជនដទៃទៀតក្នុងភូមិដែរ។ អឿន បន្តថា នៅពេលនោះខ្មែរក្រហម បានកំណត់ការរស់នៅរបស់ប្រជាជនទាំងអស់មានភាពស្មើគ្នា ដោយកងឈ្លបបានប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិ និងសត្វពាហនៈទាំងអស់របស់ប្រជាជនយកទៅទុកក្នុងសហករណ៍ ហើយប្រជាជនតម្រូវឲ្យទៅរស់នៅរួម, ធ្វើការរួម...
ហែម ផាន់ណា៖ លីនង្គ័លទៅភ្ជួរស្រែ៤នាក់ក្នុងមួយហិកតា
ហែម ផាន់ណា អាយុ៦៨ឆ្នាំ រស់នៅភូមិតានប់ ឃុំចំបក់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ។ នៅថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមបានជម្លៀសប្រជាជន និងគ្រួសាររបស់ផាន់ណា ឲ្យចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ។ ផាន់ណា បានចំណាយពេល៣យប់ ទើបធ្វើដំណើរទៅដល់ភូមិតានប់។ នៅភូមិតានប់ អង្គការបានជម្លៀសគ្រួសាររបស់ផាន់ណា ឲ្យទៅរស់នៅ និងធ្វើការងារនៅភូមិក្រាំងវិច ឃុំក្រាំងវិច ស្រុកព្រៃកប្បាស ខេត្តតាកែវ។ នៅស្រុកព្រៃកប្បាស អង្គការបានបញ្ជូន...
ហាក់ វន្នី៖ រោយដីលើក្បាល កុំឲ្យគ្រាប់បែកធ្លាក់ចំ
ហាក់ វន្នី ហៅ នី អាយុ៥៣ឆ្នាំ កើតនៅភូមិត្រពាំងត្រយឹង ឃុំចំបក់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ។ បច្ចុប្បន្ន នី រស់នៅភូមិរវៀង ឃុំរវៀង ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ។ នី មានឪពុកឈ្មោះ ឆឹង ហាក់, ម្ដាយឈ្មោះ ហេង កាក់ និងមានបងប្អូនចំនួន៤នាក់។ នី បានរៀបការជាមួយប្ដីឈ្មោះ...
កម្មកររោងចក្រប្រេងកាត
(រតនគិរី)៖ អ៊ុំ ឈី ភេទប្រុស មានអាយុ ៦២ឆ្នាំ ជាកសិករ រស់នៅភូមិពីរ ឃុំស្រែអង្គ្រង ស្រុកកូនមុំ ខេត្តរតនគិរី។ ឈី មានស្រុកកំណើតនៅស្រុកឈូក ខេត្តកំពត។ ពីឆ្នាំ១៩៧១ ដល់ឆ្នាំ១៩៧២ ឈី រស់នៅក្នុងសហករណ៍នៅឯស្រុកកំណើតជាមួយឪពុកម្តាយ ដោយធ្វើជាកងសិល្បៈ និងកងកុមារ។ ឈី ត្រូវទៅរែកជី នៅពេលថ្ងៃនិង ត្រូវច្រៀងរាំតាមវាលស្រែ នៅពេលយប់។...
ខ្សែអាត់សំឡេងសារភាព
(រតនគិរី)៖ បួ ហួយ ភេទស្រី មានអាយុ ៨៥ឆ្នាំ ជាកសិករ រស់នៅភូមិពីរ ឃុំស្រែអង្គ្រង ស្រុកកូនមុំ ខេត្តរតនគិរី។ ហួយ បានរៀបការមុនឆ្នាំ១៩៧៥ និងមានកូនប្រុសស្រី ចំនួន ៦នាក់។ នៅចន្លោះឆ្នាំ១៩៧០ និងឆ្នាំ១៩៧៥ ហួយ ដែលកំពុងមានផ្ទៃពោះ ត្រូវបានខ្មែរក្រហមចាត់តាំងឲ្យដាំសណ្ដែក, ដាំដំឡូង និងកាប់ចម្ការនៅក្នុងភូមិ។ នៅពេលយប់ ហួយ...
ប្រថុយជីវិតដើម្បីលួចដកដំឡូង
(រតនគិរី)៖ ហង្ស អាន ភេទប្រុស មានអាយុ ៦៧ឆ្នាំ ជាកសិករ រស់នៅភូមិពីរ ឃុំស្រែអង្គ្រង ស្រុកកូនមុំ ខេត្តរតនគិរី។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ អាន ដែលមានអាយុ ១៥ឆ្នាំ ត្រូវបានខ្មែរក្រហមជម្លៀសចេញពីភូមិកំណើតដែលជាទីលំនៅសព្វថ្ងៃ ឲ្យទៅរស់នៅសហករណ៍ត្រពាំងក្រហម។ នៅទីនោះ អាន ត្រូវរស់នៅរួម, ធ្វើការរួម, និងហូបរួម។ ខ្មែរក្រហម បានបញ្ជាឲ្យប្រជាជនធ្វើពលកម្មដូចជា លើកទំនប់,...
គ្មានថ្នាំលេប
(រតនគិរី)៖ វ៉ាន់ តេង ភេទប្រុស មានអាយុ ៦៦ឆ្នាំ ជាកសិករ រស់នៅភូមិបី ឃុំស្រែអង្គ្រង ស្រុកកូនមុំ ខេត្តរតនគិរី។ ពីឆ្នាំ១៩៧០ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ តេង ធ្វើជាកងទ័ពខ្មែរក្រហម ដោយរស់នៅតាមព្រៃ, ជំរំនៅអូររូង និងជំរំនៅព្រៃផ្ដៅ។ នៅឆ្នាំ១៩៧៦ តេង ធ្វើជាកងឈ្លប និងក្រោយមកធ្វើកងចល័ត នៅសហករណ៍ត្រពាំងក្រហម។ តេង ត្រូវបានខ្មែរក្រហមបញ្ជូនឲ្យទៅលើកទំនប់អូរកាទឹង។...
នេះជារឿងពិត
(រតនគិរី)៖ កែវ សុបុត្រ មានអាយុ ៧២ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នជាគ្រូពេទ្យ រស់នៅភូមិបី ឃុំស្រែអង្គ្រង ស្រុកកូនមុំ ខេត្តរតនគិរី។ ពីឆ្នាំ១៩៧១ រហូតដល់ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៧៥ សុបុត្រ បានបួសជាភិក្ខុ។ នៅថ្ងៃទី១៧ មេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ព្រះសង្ឃនៅក្នុងភូមិរួមទាំង សុបុត្រ ត្រូវបាន យុវជន-យុវនារីបដិវត្ត និមន្តទៅចូលរួមអបអរជ័យជម្នះនៃកងទ័ពបដិវត្តន៍ខ្មែរក្រហម។ ប្រជាជននៅក្នុងភូមិទាំងអស់មានសង្ឃឹមថាក្រោយពីថ្ងៃ១៧ មេសា...
អុន អ៊ឹម៖ យុវជនកងចល័តឃុំចំបក់
អុន អ៊ឹម អាយុ៦៦ឆ្នាំ រស់នៅភូមិបចាម ឃុំចំបក់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ។ ឪពុករបស់អ៊ឹមឈ្មោះ គាំ អុន ហើយម្ដាយឈ្មោះ កែ វ៉ាន់ និងមានបងប្អូនចំនួន២នាក់ ក្នុងនោះមានស្រីម្នាក់។ ប្រពន្ធរបស់អ៊ឹមឈ្មោះ ស៊ុំ ស៊ីនួន និងមានកូន៥នាក់។ អ៊ឹម ចូលរៀនដំបូងនៅសាលាចំបក់ រហូតដល់ថ្នាក់ទី១១។ នៅឆ្នាំ១៩៧០ បន្ទាប់ពី លន់...
ហែម ប៊ិច៖ មានកូនម្នាក់ស្លាប់ដោយសារកើតជំងឺកញ្ជ្រិល
ហែម ប៊ិច អាយុ៧៧ឆ្នាំ រស់នៅភូមិបចាម ឃុំចំបក់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ។ ប៊ិច មានបងប្អូនចំនួន៦នាក់ ក្នុងនោះមានស្រីចំនួន៤នាក់ និងប្រុសចំនួន២នាក់។ ប៊ិច មានកូនចំនួន៨នាក់ ប៉ុន្តែស្លាប់មុនសម័យខ្មែរក្រហមមួយចំនួន និងត្រូវសម្លាប់នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមម្នាក់។ កូនស្រីរបស់ប៊ិច ស្លាប់នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមដោយសារតែកើតជំងឺកញ្ជ្រិល ហើយពេទ្យនៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមព្យាបាលកូននោះមិនជា។ ប៊ិច បានយកកូនទៅសម្រាកព្យាបាលនៅពេទ្យអង្គសឹង្គ ប៉ុន្តែដោយសារមិនបានធូរស្រាល ទើបគាត់យកកូនមកផ្ទះ និងស្លាប់នៅផ្ទះ។ នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម អង្គការប្រើ...
ស៊ុំ ស៊ីចន្ទ្រ៖ ហូបកន្ទក់ម៉េចទៅម៉ែ
ស៊ុំ ស៊ីចន្ទ្រ មានអាយុ៥៩ឆ្នាំ រស់នៅភូមិតានប់ ឃុំចំបក់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ។ កាលពីសង្គមចាស់ ភូមិតានប់ មានឈ្មោះថា ភូមិសូរែក ឃុំចំបក់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ។ ស៊ីចន្ទ្រ មានឪពុកឈ្មោះ សុខ ស៊ុំ, ម្ដាយឈ្មោះ ទេព ខាន់ និងមានបងប្អូនចំនួន៧នាក់ ។ ស៊ីចន្ទ្រ បានរៀបការជាមួយឈ្មោះ...
សំ សុខន៖ ស្លាប់បងប្អូន៣នាក់
សំ សុខន អាយុ៥៧ឆ្នាំ រស់នៅភូមិសីហា ឃុំចំបក់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ។ ឪពុករបស់ សុខន គឺជាទាហាន លន់ នល់ ហេតុនេះហើយនៅពេលដែលខ្មែរក្រហមគ្រប់គ្រងប្រទេសនៅឆ្នាំ១៩៧៥ អង្គការយកគាត់ ជាមួយប្រពន្ធចុងគាត់ទៅសម្លាប់។ ចំពោះម្ដាយរបស់សុខន អង្គការមិនបានយកគាត់ទៅសម្លាប់នោះទេ ដោយសារតែគាត់បានបែកផ្លូវគ្នាជាមួយប្ដីរួចហើយ ព្រោះឪពុករបស់សុខន មានប្រពន្ធចុង២នាក់ផ្សេងទៀត។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ កម្មាភិបាលខ្មែរក្រហម បានទៅស៊ើបសួរប្រវត្តិរូបម្ដាយរបស់សុខន និងបានបញ្ជូនគាត់ឲ្យទៅខេត្តបាត់ដំបង។ អំឡុងពេលនោះ...
កែប ថាល៖ ធ្វើការងារនៅក្នុងកងចល័តឃុំ រហូតដល់តំបន់
កែប ថាល ភេទប្រុស កើតនៅឆ្នាំ១៩៥២។ ថាល មានស្រុកកំណើតនៅភូមិគ្រោះ ឃុំរវៀង ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ។ បច្ចុប្បន្ន ថាល រស់នៅភូមិ ក្រាំងធ្នង់ ឃុំរវៀង ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ។ ថាល មានឪពុកឈ្មោះ កែប ម៉ី និងម្ដាយឈ្មោះ សុខ មន។ ប្រពន្ធរបស់ថាលឈ្នោះ សុខ...
ហង្ស សីហា៖ ខ្មែរក្រហមបង្ខំឲ្យគ្រូបង្រៀនធ្វើស្រែ លើកទំនប់ ជីកប្រឡាយ
ហង្ស សីហា អាយុ៨៥ឆ្នាំ រស់នៅភូមិតានប់ ឃុំចំបក់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ។ ឪពុករបស់សីហាឈ្មោះ ម៉ែន ហង្ស ហើយម្ដាយឈ្មោះ ហី អឹម និងបងប្អូន១០នាក់។ ប្រពន្ធរបស់សីហាឈ្មោះ ហែម ផាន់ណា និងមានកូន៦នាក់។ នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម សីហា បាត់បង់សមាជិកគ្រួសារ២នាក់ រួមមានប្រពន្ធម្នាក់ និងកូនស្រីម្នាក់។ ប្រពន្ធ និងកូនស្រីរបស់សីហា...
កែប សាវ៉ាន៖ សម្លត្រកួនគ្មានរសជាតិ
កែប សាវ៉ាន អាយុ៦៨ឆ្នាំ រស់នៅភូមិគ្រួស ឃុំរវៀង ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ។ រឿងរ៉ាវដែល សាវ៉ាន ចងចាំមិនភ្លេចគឺ ប្រធានសហករណ៍បញ្ជូនគាត់ឲ្យទៅធ្វើការងារនៅស្រុកអង្គរបូរី ខេត្តតាកែវ។ មុនដំបូង អង្គការបញ្ជូន សាវ៉ាន និងនារី២នាក់ទៀតឲ្យទៅកងចល័ត សែងដីលើទំនប់ នៅកាត់ភ្លុក និងសម្រាកនៅក្នុង វត្តកាត់ភ្លុក។ នៅកាត់ភ្លុក ក្រៅពីធ្វើការលើកទំនប់ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ ក្រុមកងចល័តត្រូវទុកមនុស្សពីរនាក់នៅក្នុងក្រុម ដើម្បីដាក់វេនគ្នាដាំបាយធ្វើម្ហូប។ សាវ៉ាន...
ឱ ញ៉េន៖ ក្លាយជាប្រជាជនត្រៀមដោយសារតែមានបងប្អូនរស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ
ឱ ញ៉េន អាយុ៧៦ឆ្នាំ រស់នៅភូមិត្រពាំងសាន ឃុំចំបក់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ។ កាលពីក្មេង ញ៉េន រៀនបានត្រឹមថ្នាក់ទី២ នៅសាលាសំរោងអណ្ដែត។ បន្ទាប់ពីឈប់រៀន ញ៉េន បានចូលធ្វើការងារត្បាញ។ នៅឆ្នាំ១៩៧០ លន់ នល់ បានធ្វើរដ្ឋប្រហារទម្លាក់សម្ដេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ។ ប្រជាជនជាច្រើននាក់ បានចេញទៅធ្វើបាតុកម្មលើផ្លូវជាតិលេខ២ និងមានការបាញ់សម្លាប់មនុស្សអស់ជាច្រើននាក់។ បន្ទាប់ពីមានរដ្ឋប្រហារ នៅក្នុងឃុំរវៀង...
ជូ យន៖ បានឃើញអង្គការយកគល់ឫស្សីមកវាយកញ្ចឹងកព្រះសង្ឃ
ជូ យន អាយុ៦៩ឆ្នាំ រស់នៅភូមិតានប់ ឃុំចំបក់ ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ។ នៅឆ្នាំ១៩៧២ យន បានរៀបការ ។ ការៀបការរបស់ យន គឺធ្វើឡើងតែមួយព្រឹកប៉ុណ្ណោះ ព្រោះមានការបាញ់គ្នា និងការទម្លាក់គ្រាប់បែក។ ក្រោយមក មេ៥០ខ្នង នៅក្នុងភូមិមានបំណងចាប់ប្ដីរបស់យន ឲ្យទៅធ្វើទាហានម្ដងទៀត ប៉ុន្តែប្ដីរបស់យនមិនព្រម ទើបលួចឡើងលើយន្តហោះរត់ទៅខេត្តបាត់ដំបង។ ចំណែក យន បានភៀសខ្លួនចេញពីភូមិកំណើត...
ឌឹញូស៍៖ វេទិការក្សាការចងចាំអំពីអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម
ឌឹញូស៍៖ វេទិការក្សាការចងចាំអំពីអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម ដោយ៖ នេន ស្រីមុំ, ភា រស្មី, សុភ័ក្ត្រ ភាណា, ស្រ៊ាង លីហ៊ួរ និង អេង សុខម៉េង...
ណៅ ស្រឿន៖ មិនហ៊ានមើលមុខបងប្អូនដែលអង្គការបណ្ដើរយកចេញទៅ
ណៅ ស្រឿន អាយុ៧០ឆ្នាំ រស់នៅភូមិជើងគួន ឃុំជើងគួន ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ។ នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម ស្រឿន មានអាយុប្រមាណ៣០ឆ្នាំ។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាការចងចាំរបស់ស្រឿន នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម៖ នៅឆ្នាំ១៩៧៣ ស្រឿន បានឃើញអង្គការចាប់ប្រជាជននៅក្នុងភូមិជើងគួន យកទៅសម្លាប់ចោលជាច្រើននាក់។ នៅពេលដែលឃើញដូច្នេះ ស្រឿន មានការភ័យខ្លាចយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះបងប្អូននៅជុំវិញផ្ទះរបស់គាត់ត្រូវបានចាប់បញ្ជូនចេញពីផ្ទះ។ អំឡុងពេលសម្លាប់ប្រជាជននេះ គឺស្ថិតនៅក្រោមការដឹកនាំរបស់ប្រធានឃុំឈ្មោះ រេត។ នៅឆ្នាំ...
ធ្លក ខេង៖ ហុតទឹកបបរ ជាមួយសម្លដើមចេក
(តាកែវ) ធ្លក ខេង មានអាយុ៧៤ឆ្នាំ រស់នៅភូមិស្វាយខាងត្បូង ឃុំបាស្រែ ស្រុកអង្គរបូរី ខេត្តតាកែវ។ នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម ខេន មានកូន៣នាក់។ កូនច្បងរបស់ ខេន អាយុ១២ឆ្នាំ បានចូលទៅរស់នៅក្នុងកងកុមារនៅភូមិក្របីកូន និងធ្វើការងារនៅភ្នំបូរី។ ចំណែកកូន២នាក់ផ្សេងទៀត ក្នុងនោះមានម្នាក់ដែលកើតនៅក្នុងសម័យខ្មែឬក្រហម ត្រូវយកទៅដាក់ក្នុងមណ្ឌលកុមារឲ្យឈ្មោះ ធី មើលថែ។ នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម ខេង សម្រាលបានកូនម្នាក់។ បន្ទាប់ពីសម្រាលកូនរួច...
សំ ចម្រើន៖ កុំយំប្រយ័ត្នអស់មួយពូជ
សំ ចម្រើន អាយុ៧០ឆ្នាំ រស់នៅភូមិតាទុយ ឃុំជើងគួង ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ។ រឿងរ៉ាវដែល ចម្រើន ចងចាំមិនភ្លេចអំពីសម័យខ្មែរក្រហមគឺ ការស្លាប់របស់កូនគាត់ដែលទើបនឹងកើត និងការសម្លាប់ឪពុកមារបស់គាត់។ ខាងក្រោមនេះគឺជាការរៀបរាប់របស់ចម្រើន។ ចម្រើន បានឲ្យដឹងថា នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមគាត់មានកូនចំនួន ៥នាក់។ នៅពេលដែលប្រពន្ធរបស់ចម្រើន សម្រាលកូនរួចបានប្រមាណ៥ខែ អង្គការបានឲ្យប្រពន្ធរបស់គាត់ទៅធ្វើការងារ និងទុកកូនរបស់គាត់ឲ្យយាយចាស់ៗនៅក្នុងភូមិមើលថែនៅក្នុងមណ្ឌលកុមារ។ នៅក្នុងមណ្ឌល យាយៗមើលថែកូនរបស់ចម្រើន មិនបានល្អទេ ទើបធ្វើឲ្យក្មេងស្លាប់។...
គង់ សន៖ កូនកំពុងពេញស្រលាញ់ ឈឺស្លាប់គ្មានអ្នកមកព្យាបាល
គង់ សន អាយុ៧៤ឆ្នាំ រស់នៅភូមិតាខូយ ឃុំជើងគួន ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ។ សន បានរៀបរាប់ថា របបខ្មែរក្រហមគ្រប់គ្រងប្រទេសចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩។ មុនដំបូង ខ្មែរក្រហមធ្វើគោលនយោបាយល្អខ្លាំងណាស់ ដើម្បីឲ្យប្រជាជនជឿជាក់។ គោលនយោបាយរបស់ខ្មែរក្រហមគឺ រៀបចំឲ្យប្រជាជនហូបអាហាររួមគ្នា និងធ្វើការងាររួមគ្នា។ នៅក្នុងភូមិតាខូច ប្រជាជនធ្វើការងារចាប់ពីម៉ោង៦ព្រឹករហូតដល់ម៉ោង១១ថ្ងៃ ហើយពេលរសៀលចាប់ពីម៉ោង១ដល់ម៉ោង៥ល្ងាច និងពេលយប់ចាប់ពីម៉ោង៧រហូតដល់ម៉ោង១០យប់ ដោយប្រជាជនត្រូវជីកព្រែ ឬក៏អណ្ដូងនៅជិតភូមិ។ ការងាររបស់ប្រជាជនកាន់តែធ្ងន់ឡើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែរបបអាហារហូបចុកមានកាន់តែតិចទៅៗ។...
ហុង ង៉ែត៖ បានឃើញអង្គការសម្លាប់មនុស្ស ៧នាក់
ហុង ង៉ែត អាយុ៨៤ឆ្នាំ រស់នៅភូមិតាខូយ ឃុំជើងគួន ស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ។ រឿងរ៉ាវដែល ង៉ែត ចងចាំ និងមិនអាចបំភ្លេចបាននោះគឺការសម្លាប់មនុស្ស និងការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅក្នុងភូមិតាខូយ ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម។ ង៉ែត បានរៀបរាប់ថា គាត់បានឃើញកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមឈ្មោះ យន់ ដែលជាប្រធានសង្កាត់ សម្លាប់មនុស្សចំនួន៧នាក់ ក្នុងនោះមានស្រ្ដីម្នាក់ នៅភូមិតាខូយ។ ក្នុងចំណោមអ្នកស្លាប់ទាំង៧នាក់ មានមនុស្ស៣នាក់ត្រូវសម្លាប់ក្នុងផ្ទះ និងមនុស្ស៤នាក់ទៀតត្រូវយកទៅសម្លាប់នៅខាងត្បូងភូមិ។ នៅពេលដែលសម្លាប់រួច...
កម្មករជីករ៉ែធ្យូងថ្ម
(ក្រចេះ)៖ នៅខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ លីហេង មានអាយុ១៧ឆ្នាំ។ នៅពេលនោះ យុវជនចំនួន៥ស្រុក មានដូចជា ស្រុកព្រែកប្រសព្វ, ស្រុកឆ្លូង, ស្រុកក្រចេះ, ស្រុកស្នូល និងស្រុកសំបូរ ត្រូវបានអង្គការប្រមូលយកទៅធ្វើជាកម្មកររ៉ែ។ អង្គការ បាននាំយុវជនទាំងអស់សរុបចំនួន៣៩នាក់ ទៅរៀននៅវត្តអូរឫស្សីរយៈពេល៣ថ្ងៃ។ បន្ទាប់ពីរៀនចប់រយៈពេល៣ថ្ងៃ អង្គការបាននាំយុរជនទាំងអស់ទៅខេត្តស្ទឹងត្រែង។ គាត់ក៏ចេញដំណើរបន្តទៀត តាមបណ្ដោយទន្លេសេសាន ទៅដល់ភូមិមួយមានឈ្មោះថាភូមិតាឡាត ឃុំតាឡាត ស្រុកសេសាន។ ទៅដល់ទីនោះ...
ធ្វើបាបប្រជាជនគ្រប់បែបយ៉ាង
(បាត់ដំបង)៖ “របបខ្មែរក្រហម បានធ្វើបាបប្រជាជនកម្ពុជា មិនផ្ដល់អាហារហូបគ្រប់គ្រាន់ ប្រើឲ្យប្រជាជនធ្វើការងារលើសពីកម្លាំង និងគ្មានពេលសម្រាកគ្រប់គ្រាន់ ហើយមានប្រជាជនស្លូតត្រង់ជាច្រើននាក់បានស្លាប់”។ ទាំងអស់នេះគឺជាការរៀបរាប់របស់អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមឈ្មោះ សយ សារ៉ាត់ អាយុ៨៤ឆ្នាំ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមរស់នៅភូមិទួលល្វៀង ឃុំអូរដំបង២ ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង។ សារ៉ាត់ មានឪពុកឈ្មោះ សយ, ម្ដាយឈ្មោះ សន និងមានបងប្អូនចំនួន៦នាក់។ គាត់ជាកូនទី៣នៅក្នុងគ្រួសារ។ កាលពីកុមារភាពគាត់ធ្លាប់បានសិក្សានៅសាលាវត្តចែង បានត្រឹមថ្នាក់ទី៣ ហើយក៏បញ្ឈប់ការសិក្សាបន្ទាប់ពីម្ដាយឪពុករបស់គាត់ទទួលមរណភាព។...
ភាំងអារម្មណ៍ មិនដឹងថាខ្លួនធ្លាក់ទឹកអូរ
(បាត់ដំបង)៖ “រឿងរ៉ាវដែលខ្ញុំចងចាំមិនអាចភ្លេចបានគឺ នៅពេលខ្ញុំកើតជំងឺគ្រុនចាញ់។ ពេលនោះ ខ្ញុំស្ទើរតែបាត់បង់ជីវិតដោយសារតែធ្លាក់ចូលទឹកអូរ។ ពេលនោះខ្ញុំដូចជាបាត់បង់ស្មារតី មិនដឹងថាខ្លួនកំពុងតែធ្លាក់ចូលនៅក្នុងទឹកនោះទេ ហើយក៏គ្មានកម្លាំងស្រវាឡើងមកវិញដែរ។ ខ្ញុំភាំងអារម្មណ៍ទាល់តែអ្នកនៅជាមួយលើកពីទឹកមកទើបដឹងខ្លួន” ប៉ិច ម៉ុត បានរៀបរាប់អំពីសាច់រឿងឆ្លងកាត់របបខ្មែរក្រហមរបស់ខ្លួន នៅខេត្តបាត់ដំបង។ ប៉ិច ម៉ុត អាយុ៧១ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិទួលល្វៀង ឃុំអូរដំបង២ ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង។ គាត់មានឪពុកឈ្មោះ ធៀប ប៉ិច, ម្ដាយឈ្មោះ មាឃ...
ភាពអត់ឃ្លានរបស់ប្រជាជន
(បាត់ដំបង)៖ អ្វីដែល អ៊ីវ ពៅ ចងចាំជាងគេអំពីរបបខ្មែរក្រហម គឺអង្គការមិនផ្ដល់អាហារឲ្យប្រជាជនហូបគ្រប់គ្រាន់ ទាំងដែលទិន្នផលស្រូវ និងដំណាំផ្សេងទទួលបានសមនឹងប្រជាជនហូបបានឆ្អែត។ ជាក់ស្ដែងខ្មែរក្រហមបានរឹតបណ្តឹងរបបអាហាររបស់ប្រជាជន ឲ្យប្រជាជនហូបតែបបររាវមានតែទឹក លាយជាមួយនឹងសម្លត្រកួន ព្រលឹត ហើយពេលខ្លះព្រលឹតត្រូវស្លទាំងសំបក។ ភាពអត់ឃ្លានរបស់ប្រជាជនបានបណ្ដាលឲ្យប្រជាជនកើតមានជំងឺ និងខ្សោយកម្លាំងធ្វើការ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះពេលខ្លះ ប្រជាជនត្រូវទទួលរងការធ្វើទារុណកម្មពីសំណាក់អង្គការខ្មែរក្រហម ដោយសារតែធ្វើការយឺតយ៉ាវ។ អ៊ីវ ពៅ មានអាយុ៥៦ឆ្នាំ រស់នៅភូមិទួលល្វៀង ឃុំអូរដំបង២ ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបង។...
ការកសាងអត្តសញ្ញាណរួមគ្នានៅអន្លង់វែង
ការកសាងអត្តសញ្ញាណរួមគ្នានៅអន្លង់វែង អត្ថបទស្រាវជ្រាវដោយ លី សុខឃាង សួត វិចិត្រ និងមេក វិន...
ភូមិតាណរ៍មុន និងអំឡុងពេលខ្មែរក្រហមចូលមកគ្រប់គ្រង
ភូមិតាណរ៍មុន និងអំឡុងពេលខ្មែរក្រហមចូលមកគ្រប់គ្រង អត្ថបទស្រាវជ្រាវខ្លីដោយ ៖ សោម ប៊ុនថន...
រឿងរ៉ាវកើតឡើងក្នុងភូមិទី៨ ឃុំ/ស្រុកកោះសូទិន ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម
ស្រាវជ្រាវ និងសរសេរដោយ៖ លី ដេវីត, សាំង ចាន់ធូ, និងទូច វណ្ណេត ពិនិត្យដោយ៖ ស៊ាង ចិន្ដា ចាប់ពីខែតុលា ដល់ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៤...
ព្រំ ជីម ៖ ខ្ញុំរបួសជើង និងខ្លួន ក្នុងពេលប្រយុទ្ធ
ព្រំ ជីម[1] ភេទប្រុស អាយុ៦៧ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើតនៅភូមិក្រាំងដូង ឃុំពាម ស្រុកកំពង់ត្រឡាច ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ បច្ចុប្បន្ន ជីម រស់នៅក្នុងភូមិឃ្លាំងកណ្ដាល ឃុំត្រពាំងប្រីយ៍ ស្រុកអន្លង់វែង ខេត្តឧត្តរមានជ័យ។ ជីម បាននិយាយថា៖ «កាលពីកុមារភាព ខ្ញុំមិនបានរៀនសូត្រនោះទេ ដោយសារប្រទេសជាតិកើតមានសង្គ្រាម។ ខ្ញុំមានបងប្អូនបង្កើតចំនួន៩នាក់ ហើយខ្ញុំជាកូនទី៤នៅក្នុងគ្រួសារ។ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំប្រកបរបរជាកសិករ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ។ ចាប់តាំងពីខ្ញុំដឹងក្ដីមកនៅក្នុងភូមិរបស់ខ្ញុំ ប្រជាជនតែងតែមានការចែករំលែក...
ប្រធានកងចល័តនារីភូមិក្នុងរបបខ្មែរក្រហម
ខ្ញុំឈ្មោះ ខោល ស្រូន[1] ភេទស្រី អាយុ៧១ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិទំពរ ឃុំត្រពាំងគរ ស្រុកជើងព្រៃ ខេត្តកំពង់ចាម។ ខ្ញុំមានប្ដីឈ្មោះ សេក ឃី ដែលបានទទួលមរណៈភាពនៅឆ្នាំ២០២០។ ខ្ញុំមានកូន ចំនួន១០នាក់ (កូនប្រុស៤នាក់ និងកូនស្រីចំនួន៦នាក់)។ ខ្ញុំមានឪពុកឈ្មោះ ខោល ថាយ និងអ្នកម្តាយឈ្មោះ រស់ ហ៊ីម។ ខ្ញុំមានបងប្អូនចំនួន៥នាក់។ កាលពីនៅកុមារភាព...
ឈិត ឆេង៖ ជាងកាត់ដេរនៅឃុំលាច ស្រុកភ្នំក្រវ៉ាញ
ឆ្នាំ១៩៧៧ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៨ ឆេង បានធ្វើជាជាងកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ប្រជាជនក្នុងភូមិ ឃុំ ស្រុក និងសម្រាប់កងទ័ពខ្មែរក្រហម។ ឆេង ធ្វើការងារនៅក្នុងការដ្ឋានមួយក្នុងឃុំលាច ស្រុកលាច ខេត្តពោធិ៍សាត់ ស្ថិតនៅតំបន់៦ ក្នុងភូមិភាគពាយ័ព្យ ដែលប្រធានការដ្ឋានកាត់ដេរស្រុកលាច ឈ្មោះ តា ថាស ។ ឈ្មោះ ឈិត ឆេង[1] ភេទស្រី អាយុ៦៣ឆ្នាំ។ សព្វថ្ងៃ ឆេង...
ឃុត ថាច៖ នារីពេទ្យ នៅមន្ទីរពេទ្យ ៦ មករា
ជានារីពេទ្យម្នាក់ក្នុងវ័យទើបតែ ១៥ឆ្នាំ ឃុត ថាច ដែលមានឈ្មោះបដិវត្តន៍ហៅ ឃីម បានចូលបម្រើបដិវត្តន៍ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥ នៅភូមិស្វាយ ឃុំឈូកស ស្រុក១២ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ ក្នុងប្រវិត្តរូប[1]ដែល ឃីម បានបន្សល់ទុកក្រោយរបបខ្មែរក្រហមដួលរលំ បានបញ្ជាក់ថា ឃីម ចូលបដិវត្តន៍តាមរយៈការណែនាំរបស់ វូយ (ប្រធានភូមិ) និងមូលហេតុមកពីមានការឈឺចាប់ចំពោះវណ្ណៈជិះជាន់ផ្សេងៗ និងចង់កសាងខ្លួនឲ្យបាន។ ឃីម ស្ថិតក្នុងវណ្ណភាពដើមកណ្តាលថ្នាក់ក្រោម ជាអ្នកធ្វើស្រែចម្ការ ប៉ុន្តែ...
បទពិសោធន៍ពីការជម្លៀសដោយបង្ខំពីស្រុកស្រីសន្ធរខេត្តកំពង់ចាម ទៅកាន់ខេត្តបាត់ដំបង
ខ្ញុំឈ្មោះ ទឹម សាវិន អាយុ៦០ឆ្នាំ រស់នៅភូមិស្វាយម៉ូ ឃុំព្រែកដំបូក ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាម។ ខ្ញុំមានស្វាមីឈ្មោះ អ៊ុន ផន និងមានកូនប្រុសស្រីសរុបចំនួន៤នាក់។ ខ្ញុំកើតនៅភូមស្វាយម៉ូ ឃុំព្រែកដំបូក ស្រុកស្រីសន្ធរ នេះតែម្ដង។ ខ្ញុំចូលរៀនត្រឹមថ្នាក់ទី១២ (ចាស់) ហើយបានឈប់រៀន ដើម្បីស៊ីឈ្នួលរកកម្រៃផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ។ បន្ទាប់ពីរដ្ឋប្រហារលន់ នល់ ទម្លាក់សម្ដេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ...
ឌុច សុភាព ហៅ ភេន ៖ ពីជនបដិវត្តន៍ដ៏ស្មោះត្រង់ ក្លាយទៅជាអ្នកទោសផ្នែកនិន្នាការនយោបាយ
ខ្ញុំឈ្មោះ ឌុច សុភាព ហៅ ភេន[1] អាយុ៥០ឆ្នាំ(២០០៤) មានទីកន្លែងកំណើត និងរស់នៅបច្ចុប្បន្នក្នុងភូមិទួល ឃុំដំរិល ស្រុកអូររាំងឪ ខេត្តកំពង់ចាម(សព្វថ្ងៃដូរមកខេត្តត្បូងឃ្មុំ)។ ខ្ញុំមានឪពុកឈ្មោះ ឌុច និងម្តាយឈ្មោះ ផៃ គាត់ទាំងពីររស់នៅក្នុងសង្កាត់ចក ស្រុកអូររាំងឪ ខេត្តកំពង់ចាម[2]។ ខ្ញុំមានបងប្អូនចំនួន៨នាក់ ក្នុងនោះមានប្រុសចំនួន៣នាក់ និង ស្រីចំនួន៥នាក់។ ខ្ញុំជាកូនស្រីទី៤ក្នុងគ្រួសារ។ ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំប្រកបមុខរបរធ្វើស្រែចម្ការ និងមានវណ្ណៈភាពជាកសិករកណ្ដាលថ្នាក់ក្រោម។...
ចៅ សឿង៖ លេខាស្រុក អូររាំងឪ តំបន់២២ ភូមិភាគបូព៌ា (២០៣)
ខ្ញុំឈ្មោះ សេង សេន ហៅ ចៅ សឿង[1] អាយុ៤២ឆ្នាំគិតត្រឹមឆ្នាំ១៩៧៧។ ខ្ញុំមានស្រុកកំណើតនៅភូមិបឹង ឃុំមៀន ស្រុកកោះសូទិន (បច្ចុប្បន្នស្ថិតនៅស្រុកអូររាំងឪ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ) ភូមិភាគបូព៌ា។ ខ្ញុំបានបួសរយៈពេល២វស្សា ក្រោយមកសឹកវិញមកនៅជាមួយឪពុកម្ដាយរហូតដល់អាយុ១៩ឆ្នាំមានប្រពន្ធ។ ឆ្នាំ១៩៦០ ខ្ញុំជាប់ចលនាបដិវត្តន៍តាមរយៈឈ្មោះ ស៊ាង ហ៊ី ប្រធានឃុំតានុង,មុត ,តាគូ និង តាផ្លុង ដែលបំផុសឱ្យទាមទារឡូនេសាទ។ នៅឆ្នាំ១៩៦១...
លឿង សាវ៉ាន់៖ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាតូចចិត្តនឹងខ្លួនឯងមិនពេញលក្ខណៈដូចគេ
លឿង សាវ៉ាន់[1] ភេទប្រុស អាយុ៦៧ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើតនៅភូមិទួល ឃុំក្រឡា ស្រុកកំពង់ទាប ខេត្តកំពង់ចាម។ បច្ចុប្បន្ន សាវ៉ាន់ រស់នៅក្នុងភូមិទួលកណ្ដាល ឃុំត្រពាំងប្រីយ៍ ស្រុកអន្លង់វែង ខេត្តឧត្តរមានជ័យ។ សាវ៉ាន់ បាននិយាយថា៖ «កាលពីកុមារភាព ខ្ញុំបានរៀនត្រឹមថ្នាក់ទី៩ពីសង្គមចាស់ នៅសាលាបឋមសិក្សាក្រឡា។ ខ្ញុំគឺជាកូនទោលនៅក្នុងគ្រួសារ។ ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំប្រកបមុខរបរធ្វើស្រែចម្ការ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។ ការសិក្សារៀនសូត្ររបស់ខ្ញុំមានភាពល្អប្រសើរ។ យូរៗម្ដង...
សង្គមកិច្ចស្រុកមោងឫស្សី
ភូ អែល[1] ជាកសិករ មានអាយុ ៨១ឆ្នាំ[2] មានទីកំណើតនៅភូមិទួលអំពិល ឃុំតាលាស់ ស្រុកមោងឫស្សី ខេត្តបាត់ដំបង និងរស់នៅភូមិទួលព្រុំពីរ ឃុំកកោះ ស្រុកមោងឫស្សី ខេត្តបាត់ដំបង។ អែល មានប្រពន្ធឈ្មោះ សឿង ពន មានអាយុ ៦៣ឆ្នាំ[3] និងមានកូនបួននាក់ ក្នុងនោះស្រីបីនាក់។ អែល ជាកូនកំព្រាឪពុក។ កាលពីកុមារភាព អែល...
សយ សាយ៖ អតីតកងទ័ពខ្មែរក្រហម
សយ សាយ[1] ភេទប្រុស អាយុ៦៨ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើតនៅក្នុងភូមិស្វាយចេក ឃុំស្វាយចេក ស្រុកអង្គរធំ ខេត្ដសៀមរាប។ បច្ចុប្បន្ន សាយ រស់នៅក្នុងស្រុកអន្លង់វែង ខេត្ដឧត្ដរមានជ័យ។ សាយ បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានបងប្អូនបង្កើតចំនួន៧នាក់ ដែលមានប្រុសចំនួន៤នាក់ និងស្រីចំនួន៣នាក់។ ខ្ញុំគឺជាកូនច្បងនៅក្នុងគ្រួសារ។ កាលពីកុមារភាព ខ្ញុំរៀនសូត្របានតិចតួចណាស់ នៅត្រឹមថ្នាក់កុមារដ្ឋាន។ ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំមានជីវភាពមិនសូវគាប់ប្រសើរនោះទេ។ យើងជួបប្រទះនូវការខ្វះខាតនៅក្នុងឆ្នាំខ្លះ ខណៈដែលឆ្នាំខ្លះក៏បានគ្រប់គ្រាន់ផ្នែកខាងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ នៅពេលដែលខ្ញុំបានធំធាត់...
ឯក ម៉ារីសារឿន រំឭកពីការចងចាំដែលបានឆ្លងកាត់នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម
ឯក ម៉ារីសាវឿន [1]អាយុ ៤៨ឆ្នាំ (គិតត្រឹមឆ្នាំ២០០៤) មានស្រុកកំណើតនៅភូមិជ្រៃ ឃុំសូភាស ស្រុកស្ទឹងត្រង់ ខេត្តកំពង់ចាម។ សាវឿន មានឪពុកឈ្មោះ ឯក ម៉ារី និងម្តាយឈ្មោះ សុខ ឈួន។ សាវឿន ជាកូនទី៣ ក្នុងចំណាមបងប្អូនចំនួន ៥នាក់ (ស្រី ១នាក់)។ សាវឿន មានប្រពន្ធឈ្មោះ សាវៀន...
តន់ យ៉េង៖ មេក្រុមដឹកជញ្ជូន ពាណិជ្ជកម្មភាគពាយ័ព្យ
ឯកសារចម្លើយសារភាពសរសេរដោយដៃចំនួន២២ទំព័រ ជារបស់ តន់ យ៉េង[1] មុនអង្គការចាប់ខ្លួន យ៉េនមានតួនាទីជាមេក្រុមដឹកជញ្ជូន ពាណិជ្ជកម្មភូមិភាគពាយ័ព្យ។ តាមរយៈចម្លើយសារភាពនៅក្នុងឯកសារនេះ (J00១០៦) បង្ហាញអំពីសកម្មភាព តន់ យ៉េង ចូលបម្រើក្នុងជួរបដិវត្តន៍ តាមការណែនាំពីឈ្មោះឆាយ និងបញ្ចូលជា សេ អ៊ី អា ដោយឈ្មោះ សៅ, យួស សុថា និងសុវណ្ណ...
សាន ញ៉ រំឭកអំពីគ្រាស្ទើរតែបាត់បង់ជីវិតដោយសារតែជាប់ប្រវត្តិក្បត់
សាន ញ៉[1]អាយុ៤២ឆ្នាំ (គិតត្រឹមឆ្នាំ២០០៤) កើតនៅភូមិថ្នល់បែក ឃុំស្វាយទាប ស្រុកចំការលើ ប៉ុន្តែផ្លាស់មករស់នៅភូមិក្បាលហុងចាស់ ឃុំល្វាលើ ស្រុកចំការលើ។ ញ៉ រៀបការប្រពន្ធឈ្មោះ អ៊ី ធុក និងមានកូនប្រុសស្រីសរុបចំនួន៥នាក់។ ញ៉ ប្រកបរបរជាកសិករដាំបន្លែដើម្បីលក់យកកម្រៃចិញ្ចឹមគ្រួសារ។ ញ៉ មានឪពុកឈ្មោះ ប៊ុន សាន និងម្ដាយឈ្មោះ លី ថី។ ញ៉ មានបងប្អូនប្រុសស្រីសរុបចំនួន៦នាក់។...
ប្រធាននយោបាយ ឃ៥៥ តំបន់២១ ភូមិភាគបូព៌ា ក្លាយជាអ្នកទោស
ឯកសារលេខ J00609[1] ជាកំណត់ហេតុសួរចម្លើយរបស់ អ៊ុច សាន ជាប្រធាននយោបាយឃ៥៥ ក្រសួងសន្តិសុខតំបន់២១ នៃភូមិភាគបូព៌ា។ សាន ជាកម្មាភិបាលថ្នាក់តំបន់ម្នាក់ត្រូវបានរបបខ្មែរក្រហមចោទប្រកាន់ថាចង់ផ្តួលរំលំរបបខ្មែរក្រហមតាមរូបភាពធ្វើបដិវត្តន៍បំផ្លាញបដិវត្តន៍។ ក្នុងកំណត់ហេតុសួរចម្លើយដែលមានស្នាមមេដៃ របស់សាន គាត់បានឆ្លើយដាក់មនុស្សចំនួន២២នាក់ បានចូលរួមធ្វើសកម្មភាពបំផ្លាញបដិវត្តន៍។ ខាងក្រោមនេះជាកំណត់ហេតុសួរចម្លើយរបស់ សាន ដែលចុះថ្ងៃទី១០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៧ វេលាម៉ោង១២ថ្ងៃត្រង់៖ អ៊ុច សាន ឈ្មោះបដិវត្តន៍ហៅសាន មានអាយុ៣២ឆ្នាំ[2] និងមានទីកន្លែងកំណើតនៅភូមិពង្រ...
សួន សាម៉ន៖ «ខ្មែរក្រហមយកឪពុកខ្ញុំទៅកប់ទាំរស់»
ខ្ញុំឈ្មោះសួន សាម៉ន[1] អាយុ ៧០ឆ្នាំភេទស្រី។ ឪពុកឈ្មោះសំរិទ្ធ សួន ម្ដាយឈ្មោះយិម សែ ខ្ញុំមានបងប្អូន៥នាក់ (ស្រី១/ប្រុស៤) ខ្ញុំជាកូនទី៣។ ស្វាមីឈ្មោះ កែប រឿន មានកូន ៦នាក់ (ស្រី៣/ប្រុស៣)។ ខ្ញុំមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តតាកែវ បច្ចុប្បន្ន រស់នៅភូមិអូររុន ឃុំអូរស្វាយ ស្រុកបុរីអូរស្វាយសែនជ័យ ខេត្តស្ទឹងត្រែង។ ខ្ញុំមករស់នៅអូរស្វាយនេះដោយសារឪពុកខ្ញុំជាពេទ្យទាហាន ពេលខ្ញុំមកដល់ទីនេះមុនដំបូងទាហានៗនាំគ្នាកសាងស្ពានដើម្បីឆ្លងកាត់ព្រោះតំបន់នេះភាពច្រើនមានអូរ។...
ទេព កាន់ ៖ អតីតនីរសារគណៈតំបន់៣១ (ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង)
នៅ ឆ្នាំ១៩៧៥ បន្ទាប់ពីវាយបណ្ដេញកងទ័ព លន់ នល់ ចេញពីតំបន់៣១ កាន់ ត្រូវបានតា សារុន ដែលជា គណៈតំបន់៣១ ជ្រើសរើសឲ្យធ្វើជានីរសារ។ កាន់ បាននិយាយរៀបរាប់ពីរឿងរ៉ាវដូចខាងក្រោម៖ ទេព កាន់[1] ភេទប្រុស អាយុ៧០ឆ្នាំ សព្វថ្ងៃប្រកបរបរធ្វើស្រែចម្ការ។ កាន់ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិតាកែវ ឃុំពាម ស្រុកកំពង់ត្រលាច ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិក្រពើពីរក្រោម ឃុំក្រពើពីរ ស្រុកវាលវែង...
ប្រសិនជាចង់សប្បាយទាល់តែធ្វើដូចជាប្រទេសចក្រពត្តិ
តាមរយៈចម្លើយសារភាពរបស់ មុត សារុន ឯកសារលេខ J00651។ នៅពេលដែល ឡាយ សារឹម បានអូសទាញឲ្យ សារុន ចូលរួមសកម្មភាពក្បត់នឹងបដិវត្តន៍សង្គមនិយមរបស់អង្គការខ្មែរក្រហម សារឹម បានបង្ហាញឲ្យគាត់ឃើញពីភាពលំបាកនៅពេលដែលចូលរួមបដិវត្តន៍សង្គមនិយម។ សារឹម បានលើកឡើងពីបញ្ហាកង្វះអាហារ, ការធ្វើការដោយគ្មានប្រាក់ខែ, គ្មានកម្មសិទ្ធិសេរីភាព, គ្មានកម្មសិទ្ធិឯកជន និងមិនមានភាពសប្បាយរីករាយ។ សារុន បានឆ្លើយតបវិញថា៖ “ប្រសិនជាចង់សប្បាយទាល់តែធ្វើដូចជាប្រទេសចក្រពត្តិ[1]” ។ ខាងក្រោមនេះគឺជាប្រវត្តិសកម្មភាពក្បត់នឹងអង្គការរបស់ មុត...
ស៊ុំ ស៊ីនួន៖ បញ្ញាវន្តដែលអង្គការមិនត្រូវការ
កាលពីសង្គមចាស់ ក្មេងស្រីភាគច្រើនមិនទទួលបានការអនុញ្ញាតឲ្យសិក្សារៀនសូត្រច្រើននោះទេ ប៉ុន្តែ ស៊ីនួន គឺជាក្មេងស្រីម្នាក់ដែលបានចូលរៀនរហូតដល់ថ្នាក់ទី១(រាប់ចាប់ពីថ្នាក់ទី១២ចុះក្រោម) ស្ទើរតែបានប្រលងចប់បាក់អង។ ប៉ុន្តែដោយសារតែខ្មែរក្រហមគ្រប់គ្រងប្រទេស ទើបធ្វើឲ្យ ស៊ីនួន មិនបានប្រើចំណេះដឹងដែលគាត់បានរៀនសូត្រ ទៅធ្វើការងារអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនឯង និងប្រទេសជាតិ។ ខ្មែរក្រហមនិយាយថា៖ “អង្គការគ្មានទេសញ្ញាប័ត្រ មានតែសញ្ញាឃើញ។ បើចង់បានបាក់អង បាក់ឌុប ត្រូវទៅយកនៅទំនប់ប្រឡាយ” ហើយថា “ការរៀនអក្សរ រៀនលេខ មិនសំខាន់ទេ ការសំខាន់គឺការងារ និងចលនាបដិវត្តន៍”។[1] នៅឆ្នាំ១៩៦២...
នូច យ៉េន៖ អាយុ ៧១ឆ្នាំ រស់នៅភូមិបាក់នឹម ឃុំច្រេស ស្រុកជុំគិរី ខេត្តកំពត
ខ្ញុំឈ្មោះ នូច យ៉េន អាយុ៧១ឆ្នាំ ទីលំនៅបច្ចុប្បន្នរស់នៅ ភូមិបាក់នឹម ឃុំច្រេស ស្រុកជុំគិរី ខេត្តកំពត។ ទីកន្លែងកំណើតស្ថិតក្នុងភូមិជ្រៃត្នោត ឃុំត្រាំកក់ ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។ ឪពុករបស់ខ្ញុំ ឈ្មោះ ង៉ែត (ស្លាប់) ម្ដាយឈ្មោះ ឃឹម (ស្លាប់)។ ខ្ញុំមានបងប្អូន៤នាក់ ខ្ញុំជាកូនទី២។ ប្អូនរបស់ខ្ញុំម្នាក់ត្រូវស្លាប់បាត់បង់ជីវិត ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ដោយខ្មែរក្រហមយកទៅវាយសម្លាប់ចោល។...
ប្អូនខ្ញុំឈ្មោះសារ៉េតបានបាត់ខ្លួនពេលអង្គការបញ្ជូនទៅធ្វើព្រលានយន្តហោះនៅខេត្តកំពង់ឆ្នាំង
នៅឆ្នាំ១៩៧៨ គង់ សារឿន បានទៅដេកពេទ្យនៅមន្ទីរពេទ្យអ្នកលឿង។ សារ៉េតជាប្អូនប្រុសភ្លោះជាមួយ គង់ សារឿន បានផ្ញើសំបុត្រតាមមិត្តភ័ក្តប្រាប់ថា “ខ្ញុំត្រូវអង្គការបញ្ជូនទៅធ្វើព្រលានយន្តហោះនៅខេត្តកំពង់ឆ្នាំងមិនបាច់ចាំផ្លូវទេ”។ សារ៉េត បានបាត់ខ្លួនតាំងពីពេលនោះរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។ ខាងក្រោមនេះសាច់រឿងដែល គង់ សារឿន បានរៀបរាប់៖ ខ្ញុំឈ្មោះគង់ សារឿន[1] ភេទប្រុស អាយុ៥១ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើតនៅក្នុងភូមិឈើទាលខាងត្បូង ឃុំឈើទាល ស្រុកស្វាយជ្រំ ខេត្តស្វាយរៀង។ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិឈូកស ឃុំឈើទាល...
សុខ ជិន ៖ បានរស់ជីវិតដោយសារកុហកថា អ្នកឡើងត្នោត
ខ្ញុំឈ្មោះ សុខ ជិន[1] កើតនៅឆ្នាំ១៩៥១ នៅភូមិរាជមន្ទីរ ឃុំរាជមន្ទីរ ស្រុកកំពង់រោទិ៍ ខេត្តស្វាយរៀង។ កាលពីក្មេងខ្ញុំមិនបានរៀនសូត្រទេ ព្រោះគ្រួសារខ្ញុំមានជីវភាពខ្វះខាត។ ខ្ញុំនៅជួយធ្វើស្រែឪពុកម្តាយនៅផ្ទះ។ ខ្ញុំចាំថា ភូមិរបស់ខ្ញុំចាប់ផ្តើមច្រួលច្របល់នៅពេល លន់ នល់ ធ្វើរដ្ឋប្រហារទម្លាក់សម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ នៅថ្ងៃទី១៨ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧០។ រីឯសម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ ក៏បានអំពាវពីទីក្រុងប៉េកាំង...
កាំង ឃុន៖ បាត់ខ្លួនប្តី ឈ្មោះ លាង ស៊ីមហន ជាជំនួយការតំបន់៥០៥ ក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម
ស៊ីមហន មានឪពុកឈ្មោះ លាង ឡេង ម្ដាយឈ្មោះ គឹម តាក មានបងប្អូន៧ នាក់។ ធ្លាប់រៀនសូត្រនៅអនុវិទ្យាល័យក្រចេះបានត្រឹមឌីប្លូម ក្រោយមកបានចូលធ្វើជាគ្រូបង្រៀន នៅក្នុងទីរួមខេត្ដក្រចេះ។ នៅឆ្នាំ១៩៦៦ ស៊ឹមហន បានស្ម័គ្រចិត្ដចូលបម្រើចលនាខែ្មរក្រហម ជាសម្ងាត់តាំងពី មានតួនាទីជាគ្រូបង្រៀន។ ឆ្នាំ១៩៧៨ លាង ស៊ីមហន ចុះបំពេញភារកិច្ចមូលដ្ឋាននៅស្រុកសំបូរ ខេត្តក្រចេះ។ បីថ្ងៃក្រោយ លាង ស៊ីមហន...
ជនជាតិកូរ៉េខាងត្បូង និងហ្វីលីពីនចំនួន៧នាក់ត្រូវបានកងទ័ពខ្មែរក្រហមសម្លាប់
នៅវេលាព្រឹកថ្ងៃមួយនាចុងឆ្នាំ១៩៧៤ ជនជាតិកូរ៉េខាងត្បូង៣នាក់ និងហ្វីលីពីនចំនួន៤នាក់ ត្រូវបានកងទ័ពខ្មែរក្រហមក្នុងកងពលទី១ប្រចាំភូមិភាគបូព៌ាចាប់ខ្លួន បន្ទាប់ពីកងទ័ពខ្មែរ ក្រហមទាំងនោះបានបាញ់ពន្លិចកប៉ាលដឹកទំនិញ និងសម្ភារយោធាមួយគ្រឿងដែលបានធ្វើដំណើរតាមទន្លេមេគង្គត្រង់ចំណុចភូមិសាស្ត្រកោះពាមរាំងក្នុងឃុំកោះចេក ស្រុកពាមជរ ខេត្តព្រៃវែង។ ជនជាតិកូរ៉េខាងត្បូង និងហ្វីលីពីនទាំង៧នាក់ត្រូវបានកងទ័ពខ្មែរក្រហមនាំទៅបាញ់សម្លាប់ និងទម្លាក់ក្នុងរណ្តៅគ្រាប់បេ-៥២មួយកន្លែងក្នុងបរិវេណសាលាស្រុកពាមជរនារសៀលក្នុងថ្ងៃដដែល។ ស៊ីម សាយ[1] ដែលជាអតីតកងទ័ពខ្មែរក្រហមក្នុងកងពលទី១ ប្រចាំភូមិភាគបូព៌ាបានឃើញការចាប់ខ្លួន និងសម្លាប់ជនជាតិកូរ៉េខាងត្បូង និងហ្វីលីពីនទាំង៧នាក់បានរៀបរាប់ដូចខាងក្រោម៖ ខ្ញុំឈ្មោះ ស៊ីម សាយ អាយុ៨២ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិក្តីស្គា ឃុំជៃកំពត...
ជុំ នៅ ហៅ ភី ជាកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហម មិនអាចជួយគ្រួសារបាន
នៅក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ប្រជាជនទូទៅស្គាល់ថា ជារបបខ្មែរក្រហម បានឡើងកាន់អំណាចអស់រយៈពេលបីឆ្នាំប្រាំបីខែម្ភៃថ្ងៃ ប្រជាជនកម្ពុជាប្រមាណជាងពីរលាននាក់ បានស្លាប់ដោយសារជំងឺ ដែលបណ្តាលមកពីការខ្វះខាតថ្នាំសង្កូវ និងសេវាសុខាភិបាល ការអត់អាហារ ការសម្លាប់ ឬការធ្វើពលកម្មហួសកម្លាំង[1]។ ភី ចូលបម្រើបដិវត្តន៍ដោយស្មោះត្រង់ និងក្លាយជាកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមមួយរូប នៅទីបញ្ចប់ មិនអាចជួយក្រុមគ្រួសារបាន។ ដូចសុភាសិតខ្មែរនិយាយថា (ក្បាលអ្នកណាសក់អ្នកហ្នឹង)។ ឪពុកម្តាយខ្ញុំ និង បងប្អូនបង្កើតចំនួនបួននាក់ ត្រូវខ្មែរក្រហម ជម្លៀសចេញពីភូមិភាគបូព៌ា ខេត្តព្រៃវែង ទិសខាងកើត...
ជាវ ង៉ុយ ៖ អតីតកងចល័ត
នៅចន្លោះឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩ ង៉ុយ ត្រូវបានខ្មែរក្រហមចាត់ឲ្យធ្វើការងារក្នុងកងចល័ត លើកទំនប់ ជីកប្រឡាយ ដោយចល័តពីមួយកន្លែងទៅមួយកន្លែងទៀត។ ជាវ ង៉ុយ[1] ភេទប្រុស អាយុ៦៧ឆ្នាំ ប្រកបរបរធ្វើស្រែចម្ការ។ ង៉ុយ មានស្រុកកំណើតនៅ ភូមិទួលគ្រួស ឃុំស្រែតាំងយ៉ ស្រុកភ្នំក្រវាញ ខេត្តពោធិ៍សាត់។ បច្ចុប្បន្ន ង៉ុយ រស់នៅ ភូមិព្រែក១ ឃុំសំរោង ស្រុកភ្នំក្រវាញ ខេត្តពោធិ៍សាត់។...
សកម្មភាពក្បត់អង្គការបដិវត្តន៍របស់អនុក្រុមម៉ាស៊ីនភ្លើងនៅមន្ទីរវ.៦៦
ដកស្រង់ចេញពីចម្លើយសារភាព J០០១១៦[1] តម្កល់នៅមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា ខុប ខន គឺជាអតីតអនុក្រុម ម៉ាស៊ីនភ្លើងនៅមន្ទីរវ.៦៦។[2] ខុប ខន ត្រូវបានឃាត់ខ្លួននិងបញ្ជូនមកសួរចម្លើយនៅថ្ងៃទី២៥ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៧ ដោយត្រូវអង្គការខ្មែរក្រហមចោទថាជាសមាជិក សេ.អ៊ី.អា.។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាសម្រង់ព័ត៌មានដោយសង្ខេបអំពីចម្លើយសារភាពរបស់ ខុប ខន រៀបរាប់អំពីសកម្មភាពក្បត់របស់ខ្លួន។ ខុប ខន មានវ័យ១៩ឆ្នាំ និងនៅលីវនៅពេលឃាត់ខ្លួន។ ខុប ខន...
យោធាហៅទៅធ្វើស្រែប្រាំង
(រតនគិរី)៖ ជួន ហ្វាន់ ភេទស្រី មានអាយុ ៧៥ឆ្នាំ ជាកសិករ រស់នៅភូមិបី ឃុំស្រែអង្គ្រង ស្រុកកូនមុំ ខេត្តរតនគិរី។ ហ្វាន់ បានរៀបការ នៅមុនឆ្នាំ១៩៧៥។ នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ហ្វាន់ មានកូនប្រុសស្រីចំនួន ២នាក់។ នៅអំឡុងឆ្នាំ១៩៧៥ ហ្វាន់ មានផ្ទៃពោះ ប៉ុន្តែគាត់ត្រូវ ខ្មែរក្រហមបញ្ជាឲ្យទៅបុកស្រូវដដែរ។ បន្ទាប់ពីសម្រាលកូនរួច ហ្វាន់...
ការរស់នៅមហាវេទនា
(រតនគិរី)៖ កែវ តង ភេទស្រី មានអាយុ ៦៧ឆ្នាំ ជាកសិករ រស់នៅភូមិបី ឃុំស្រែអង្គ្រង ស្រុកកូនមុំ ខេត្តរតនគិរី។ តង បាននិយាយថា ការរស់នៅពីឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩ ក្រោមរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យជា «ការរស់នៅមហាវេទនា»។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ តង ត្រូវបានខ្មែរក្រហមជម្លៀសពីភូមិកំណើតឲ្យទៅរស់នៅអូរកាទឹង។ តង ធ្វើការក្នុងកងសេដ្ឋកិច្ច ដែលមានសមាជិក ៦នាក់ មានតួនាទីដឹកជញ្ជូន,...
ការរៀបការដោយបង្ខំជាមួយយោធាពិការ
(រតនគិរី)៖ ផាត់ ឡាយ ភេទប្រុស មានអាយុ ៧១ឆ្នាំ ជាកសិករ រស់នៅភូមិពីរ ឃុំស្រែអង្គ្រង ស្រុកកូនមុំ ខេត្តរតនគិរី។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ឡាយ ត្រូវបានខ្មែរក្រហមចាត់តាំងឲ្យធ្វើការកងកុមារ។ ឡាយ ត្រូវប្រមូលលាមកមនុស្ស, ដីដំបូក និងផេះ សម្រាប់លាយធ្វើជីលេខមួយ។ ក្រោយមក ខ្មែរក្រហមបញ្ជូនគាត់ឲ្យទៅធ្វើជាកងចល័តនៅសហករណ៍ត្រពាំងក្រហម ដែលត្រូវរស់នៅរួម,ហូបរបបអាហាររួម និងធ្វើការជាក្រុម។ ក្នុងមួយកងចល័តមានសមាជិក៣២នាក់ ហើយក្នុងមួយក្រុមមាន...
ខ្មែរក្រហមសម្លាប់កងឈ្លបដែលក្បត់
(រតនគិរី)៖ ហង្ស ហ្វឿង មានអាយុ ៧២ឆ្នាំ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតម្នាក់ពីរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។ សព្វថ្ងៃ ហ្វឿង ជាកសិករ រស់នៅភូមិបី ឃុំស្រែអង្គ្រង ស្រុកកូនមុំ ខេត្តរតនគិរី។ នៅឆ្នាំ១៩៧២ ហ្វឿង បានរៀបការនិងមានកូនចំនួន៣នាក់។ ក្រោយមក ប្តីរបស់គាត់ បានធ្វើជាកងឈ្លបនៅក្នុងសហករណ៍ត្រពាំងក្រហម។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមបានបង្ខំឲ្យប្រជាជនក្នុងភូមិទៅរស់នៅសហករណ៍ត្រពាំងក្រហម។ ប្តីរបស់គាត់ ត្រូវទៅធ្វើការនៅសហករណ៍ ចំណែក ហ្វឿង...
សម្របខ្លួនដើម្បីរស់
(រតនគិរី)៖ កែវ ឡុត មានអាយុ ៨០ឆ្នាំ ជាកសិករ រស់នៅភូមិបី ឃុំស្រែអង្គ្រង ស្រុកកូនមុំ ខេត្តរតនគិរី។ នៅឆ្នាំ១៩៦៨ ឡុត បានសឹកនិងធ្វើជាស្មៀនឃុំស្រែអង្គ្រង។ នៅឆ្នាំ១៩៧០ ឡុត បានរៀបការ។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមបានជម្លៀសប្រជាជននៅស្រែអង្គ្រង ទៅកាន់សហករណ៍ត្រពាំងក្រហម។ ខ្មែរក្រហម បានចាត់តាំងអ្នកអ្នកដើរតាមបដិវត្តន៍របស់ខ្លួន ឲ្យគ្រប់គ្រងតាមមូលដ្ឋាន ដោយអ្នកទាំងនោះ ភាគច្រើនជាអ្នកមិនបានសិក្សារៀនសូត្រពីមុនមក។ ខ្មែរក្រហមបានប្រើប្រាស់វត្តអារាមជាទីស្នាក់ការ។...
យោធា សម័យខ្មែរក្រហម
(ខេត្តព្រៃវែង) ធួន វូន មានអាយុ ៦៣ឆ្នាំ និងមានស្រុកកំណើតនៅភូមិពីងពួង ឃុំតាជ្រោយ ស្រុកពាមជរ ខេត្តព្រៃវែង។ បច្ចុប្បន្ន វូន រស់នៅភូមិពាយនាយ ឃុំក្រាំងស្វាយ ស្រុកព្រះស្ដេច ខេត្តព្រៃវែង។ វូន មានឪពុកឈ្មោះ ធួន, ម្ដាយឈ្មោះ អិន និងមានបងប្អូនសរុបចំនួន ៥នាក់។ ប្រពន្ធរបស់ វូន ឈ្មោះ...
កុមាររស់នៅបែកពីឪពុកម្តាយ
(ខេត្តព្រៃវែង) ចាន់ អូន មានអាយុ៦៣ ឆ្នាំ, មានស្រុកកំណើត និងសព្វថ្ងៃរស់នៅ ភូមិពាយនាយ ឃុំក្រាំងស្វាយ ស្រុកព្រះស្ដេច ខេត្តព្រៃវែង។ អូន មានឪពុកឈ្មោះ ហៀង, ម្ដាយ ឈ្មោះ ង៉ាម, មានស្វាមី ឈ្មោះ អុក វណ្ណនី និងមានបងប្អូនចំនួន៤នាក់ (ស្លាប់ម្នាក់)។ អូន បានរៀបរាប់រឿងរ៉ាវឆ្លងកាត់ពីរបបខ្មែរក្រហមប្រាប់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តកម្ពុជាដូចតទៅ៖...
គ្រូបង្រៀនសម័យខ្មែរក្រហម
(ខេត្តព្រៃវែង) ខឹម ជន មានអាយុ៨០ឆ្នាំ និងមានស្រុកកំណើតនៅភូមិពាយនាយ ឃុំក្រាំងស្វាយ ស្រុកព្រះស្ដេច ខេត្តព្រៃវែង។ ជន មានបងប្អូនចំនួន៤នាក់។ ឪពុករបស់ជនឈ្មោះ ខឹម ចាន់ និងម្ដាយឈ្មោះ ពោជ សូ។ ជន មានកូនចំនួន៨នាក់ ក្នុងនោះស្រីម្នាក់។ ជន បានរៀបរាប់ថា នៅជំនាន់ លន់ នល់ មានយន្តហោះជាច្រើនបានមកទម្លាក់គ្រាប់បែកនៅក្នុងភូមិ...
បដិសេធការរៀបការ២ដងក្នុងរបបខ្មែរក្រហម
(ខេត្តព្រៃវែង) ស អៀប អាយុ៨០ឆ្នាំ និងមានស្រុកកំណើត នៅភូមិពាយនាយ ឃុំក្រាំងស្វាយ ស្រុកព្រះស្ដេច ខេត្តព្រៃវែង។ អៀប មិនមានស្វាមី និងកូនទេ។ បច្ចុប្បន្ន គាត់រស់នៅភូមិឃុំខាងលើ ដោយទទួលបានការផ្គត់ផ្គង់ពីក្មួយ។ អៀប មានប្រសាសន៍ថា នៅអំឡុងឆ្នាំ១៩៧០ គ្រួសារគាត់អាចរស់នៅជួបជុំគ្នានៅស្រុកកំណើត។ ក្រោយរដ្ឋប្រហារថ្ងៃទី១៨ ខែមីនា ឆ្នំា១៩៧០ ប្រទេសជាតិជួបប្រទះភាពជ្រួលច្របល់ ដោយសារតែមានទាហាន លន់...
កងចល័តនារី
(ព្រៃវែង) ផាន់ នាង អាយុ ៦១ ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិកំពូលប្រាសាទ ស្រុកពាមជរ៍ ខេត្តព្រៃវែង និងបច្ចុប្បន្ន រស់នៅភូមិពាយនាយ ឃុំក្រាំងស្វាយ ស្រុកព្រះស្ដេច ខេត្តព្រៃវែង។ ប្តីរបស់នាង ឈ្មោះ ប៊ុន ឆៃ និងមានកូនចំនួន៦នាក់ ក្នុងនោះស្រី២នាក់។ នាង បានរៀបរាប់អំពីរឿងរ៉ាវដែលបានជួបប្រទះក្នុងរបបខ្មែរក្រហមប្រាប់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តកម្ពុជាដូចខាងក្រោម៖ នៅថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥...
កងឈ្លបប្រើមនុស្សទឹមរទេះភ្ជួរដីស្រែ
(ខេត្តព្រៃវែង) ញឹក សាវឿន អាយុ ៦៥ ឆ្នាំ ជាកសិករ មានស្រុកកំណើត និងបច្ចុប្បន្នរស់នៅ ភូមិឆ្អឹងពស់ ឃុំពានរោង ស្រុកស្វាយអន្ទរ ខេត្តព្រៃវែង។ នៅឆ្នាំរដ្ឋប្រហាររបស់ឧត្តមសេនីយ៍ លន់ នល់ ការរស់នៅរបស់ សាវឿន និងប្រជាជនបានជួបប្រទះការលំបាកជាខ្លាំង ដោយសារតែត្រូវរត់គេចពីគ្រាប់បែកដែលបានទម្លាក់ពីយន្តហោះអាមេរិកាំង ដើម្បីសម្លាប់កងទ័ព វៀតកុង ដែលបានរត់មកពួនក្នុងភូមិឆ្អឹងពស់ និងតាមព្រំដែនវៀតណាម-កម្ពុជា។ នៅគ្រប់ផ្ទះរបស់ប្រជាជន...
គាំ ថេត ជានិស្សិតស្ថាបត្យករ
នៅថ្ងៃទី២៣ ខែមីនា ឆ្នាំ២០០៥ ក្រុមការងាររបស់មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា បានចុះសិក្សាស្រាវជ្រាវតាមម្ចាស់ប្រវត្តិរូបឈ្មោះគាំ ថេត ភេទប្រុស អាយុ៣៥ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តពោធិ៍សាត់។ នៅក្នុងប្រវត្តិរូបបានបង្ហាញថា ខ្មែរក្រហមចាប់ខ្លួននៅថ្ងៃទី២៣ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៦ យកមកដាក់នៅមន្ទីរ-ស២១ឬហៅថា គុកទួលស្លែង[1])។ ថេត មានឪពុកឈ្មោះគាំ ចេង ធ្វើការងារនៅស្ថានីយរថភ្លើងភ្នំពេញ (ស្លាប់ក្រោយរបបខ្មែរក្រហម)ម្តាយឈ្មោះគង់ ណាំ(ស្លាប់ក្រោយរបបខ្មែរក្រហម) និងមានបងប្អូនចំនួន៧នាក់(ស្លាប់៤នាក់) មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តពោធិ៍សាត់។ ក្រុមការងារ បានចុះជួបសម្ភាសន៍ផ្ទាល់...