Tag: អត្ថបទប្រចាំសប្តាហ៍ទី៤៤

អៀត ណែម៖ ជនភៀសសឹកនៅអន្លង់វែង

អៀត​ ណែម​ ភេទ​ប្រុស​ អាយុ​៥៥ឆ្នាំ​ មាន​ទី​កន្លែង​កំណើត​នៅ​ភូមិ​តា​អូរខាង​ត្បូង​ ឃុំ​តាអូរ​​ ស្រុក​គិរី​វង់​ ខេត្ត​តាកែវ​។​​ បច្ចុប្បន្ន​ ណែម​ រស់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ស្រឡៅ​ស្រោង​ ឃុំ​លំទង​ ស្រុក​អន្លង់​វែង​ ខេត្ត​ឧត្តរ​មាន​ជ័យ​។​ ណែម​ បាន​និយាយ​រៀប​រាប់​ពី​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​កំឡុង​ពេល​ផ្ទុះ​សង្គ្រាម​រយៈ​ពេល​៥ថ្ងៃ​នៅ​តាម​បណ្ដោយ​ព្រំ​ដែន​កម្ពុជា​ និងថៃ​ដូច​តទៅ​ «​ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៤​ ខែ​កក្កដា​ ឆ្នាំ​២០២៥​ ប្រជាជន​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ស្រឡៅ​ស្រោង ​បាន​នាំ​គ្នា​ជម្លៀស​ខ្លួន​ចេញ​ពី​ភូមិ​ស្ថាន​ទៅ​រក​ទី​ទួល​សុវត្ថិ​ភាព​គេច​ពី​ការ​ផ្ទុះ​សង្គ្រាម​។​ មូល​ហេតុ​ដែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជាជន​ជម្លៀស​ចេញ​គឺ​ដោយ​សារ​កង​ទ័ព​ថៃ​បាន​បាញ់​ប្រហារ​កង​ទ័ព​ខ្មែរ​នៅ​ខាង​ប្រាសាទ​តាមាន់​តូច​ ទើប​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្ទុះ​អាវុធ​ឡើង​។​...

អតីតពេទ្យទាហានរបប លន់ នល់

ហុក ឈួត ត្រូវបានឃុំខ្លួននៅគុកទួលស្លែងក្រោយបញ្ជូនត្រលប់មកពីប្រទេសថៃនៅ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៧៦។ មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបានសម្ភាសជាមួយឈ្មោះ​ សាន់ លីមហ៊ូវ ត្រូវជាបងថ្លៃ រស់នៅភូមិបត់ត្រង់ ឃុំសំរោង ស្រុកអូរជ្រៅ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ លីមហ៊ូវ បាននិយាយថា ឈួត បានរត់ទៅប្រទេសថៃ ព្រោះខ្លាចខ្មែរក្រហមសម្លាប់ដោយសារខ្លួនធ្លាប់ធ្វើជាពេទ្យទាហានក្នុងរបប លន់ នល់ ខាងក្រោមនេះគឺជាការៀបរាប់របស់ លីមហ៊ូវ ពីប្រវត្តិរបស់ ឈួត[1]៖ ឈួត...

សារី ធី រំឭកពីការចងចាំក្នុងជីវិតដែលឆ្លងកាត់សង្គ្រាម

ខ្ញុំឈ្មោះ សារី ធី[1] អាយុ ៥៧ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើត និងរស់នៅភូមិកោះព្នៅ ឃុំអូរស្វាយ ស្រុកបុរីអូរស្វាយសែនជ័យ ខេត្តស្ទឹងត្រែង។ ឪពុកខ្ញុំឈ្មោះ សារី និងម្ដាយឈ្មោះ សែម នួន មានបងប្អូនប្រុស ស្រី ចំនួន៣នាក់ ខ្ញុំជាកូនទី១។ នៅឆ្នាំ១៩៧០ មិនមានការទម្លាក់គ្រាប់បែកទេ ខ្ញុំធ្វើដំណើរដោយ ថ្មើរជើងទៅរស់នៅ ភូមិអូរននោងដែលស្ថិតនៅខាងកើតស្រុកសៀងប៉ាង រយៈពេល...

ប្រវត្តិរូបអតីតអ្នកបកប្រែសារ

ប្រវត្តិរូបអតីតអ្នកបកប្រែសារ នៅវរសេនាធំ៦២ កងពល១៦៤ ក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យម្នាក់ ឈ្មោះ ហ៊ីង អ៊ុច។[1]  អ៊ុច ភេទប្រុស មានអាយុ ៥០ឆ្នាំ (គិតក្នុងឆ្នាំ២០០៧) រស់នៅភូមិអន្លង់ពួក ឃុំតាសាញ ស្រុកសំឡូត ខេត្តបាត់ដំបង និងមានស្រុកកំណើតនៅភូមិទឹកចេញ ឃុំត្រពាំងរាំង ស្រុកឈូក ខេត្តកំពត។ អ៊ុច មានឪពុកឈ្មោះ ប៊ុន, ម្ដាយឈ្មោះ ញិល...

ផ្សែងពុលធ្វើឲ្យឪពុកខ្ញុំវិលមុខ

នៅពេលកងទ័ពថៃបានបាញ់ផ្សែងពុលនៅតាមបណ្ដោយព្រំដែនជម្លោះកម្ពុជា និងថៃ។ ផាន់ សំណាង ដែលជាឪពុករបស់សំណាង សុខហ៊ាង បាននិយាយថា ខ្យល់ដកដង្ហើមពោរពេញទៅដោយសារធាតុពុល។ ខាងក្រោមនេះជាការរៀបរាប់របស់ សំណាង សុខហ៊ាង៖ សំណាង សុខហ៊ាង[1] ភេទស្រី អាយុ៣៧ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើតនៅក្នុងភូមិកោះថ្ម ឃុំទន្លូង ស្រុកមេមត់ ខេត្តកំពង់ចាម។ បច្ចុប្បន្នខ្ញុំរស់នៅក្នុងភូមិកោះថ្ម ឃុំទន្លូង ស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ ឪពុកខ្ញុំ ឈ្មោះ...

រៀនឆ្លើយសំណួរដើម្បីរស់

រឿងរ៉ាវជីវិតរបស់លោក ឆន ចយ គឺជាកញ្ចក់ឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវិតរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាដែលបានឆ្លងកាត់របបប្រល័យពូជសាសន៍ដ៏ខ្មៅងងឹត និងបានបន្តរស់នៅដោយស្មារតីរឹងមាំ និងពោរពេញដោយក្តីស្នេហាជាតិ។ ពីកុមារភាពដែលត្រូវបានបំបែកចេញពីគ្រួសារក្នុងរបបខ្មែរក្រហម រហូតដល់ការក្លាយជាទាហានការពារជាតិ លោកបានលះបង់គ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីជាតិមាតុភូមិ។ ឆន ចយ[1] ជាជនជាតិខ្មែរ បានចាប់កំណើតនៅឆ្នាំ១៩៦៨។ ចយ មានឪពុកឈ្មោះ ខៀវ ឆន រីឯម្ដាយ ចយ មិនបានចាំឈ្មោះរបស់គាត់ឡើយ។ ចយ ជាកូនទី២ ក្នុងចំណោមបងប្អូន ៥នាក់ (ស្រី៣នាក់...

ឈិត យឿក៖ ប្រធានមន្ទីរសេដ្ឋកិច្ចស្រុកព្រះនេត្រព្រះ

នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ស្រុកព្រះនេត្រព្រះ ស្ថិតក្នុងខេត្តបាត់ដំបង(បច្ចុប្បន្ន ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ) ក្នុងតំបន់៥ ភូមិភាគពាយ័ព្យ ដែលគ្រប់គ្រងដោយ រស់ ញឹម។ យឿក ត្រូវបានតែងតាំងជាប្រធានមន្ទីរសេដ្ឋកិច្ចស្រុក មានតួនាទីគ្រប់គ្រងឃ្លាំងអង្ករ និងចែកអង្ករជូនប្រជាជនក្នុងកងចល័តក្នុងស្រុកព្រះនេត្រព្រះ។ ឈ្មោះ ឈិត យឿក[1] ភេទប្រុស អាយុ៧៨ឆ្នាំ។ យឿក មានស្រុកកំណើតនៅក្នុងភូមិចារលើ ឃុំទឹកជោរ ស្រុកព្រះនេត្រព្រះ ខេត្តបាត់ដំបង(បច្ចុប្បន្នខេត្តបន្ទាយមានជ័យ)។ សព្វថ្ងៃរស់នៅក្នុងភូមិសូរិយា ឃុំកូប...

ប្រទេសសៀមមានគោលបំណងឈ្លានពានប្រទេសកម្ពុជា ជាច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយ សៀមបានដឹងពីប្រវត្តិសាស្រ្តច្បាស់ តែសៀមធ្វើជាវង្វេង ចង់បានប្រាសាទព្រះវិហារ និងប្រាសាទមួយចំនួននៅតាមបន្ទាត់

សង្រ្គាមរយៈពេលប្រាំថ្ងៃ[1] ធ្វើឲ្យប្រជាជនខ្មែរទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេសភ្ញាក់ខ្លួនបានយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់ពីចរិកពិតរបស់ប្រជាជនសៀម។ ប្រជាជនខ្មែរ រួបរួមសាមគ្គីគ្នាជាធ្លុងមួយ និងចងចាំថា ជាថ្ងៃប្រវត្តិសាស្រ្តថ្មីមួយទៀត រាល់អំពើឈ្លានពានពីប្រទេសសៀម។ រដ្ឋាភិបាលសៀម និងមេបញ្ជាការកងទ័ពសៀម បានបង្ហាញពីចរិកពិតប្រាកដ នៃចេតនាឈ្លានពានមកលើដែនអធិបតេយ្យភាពរបស់ប្រទេសកម្ពុជាយ៉ាងពិតប្រាកដ។ ហេតុអ្វីបានជាប្រទេសសៀមចង់ឈ្លានពានយកប្រាសាទព្រះវិហារម្តងហើយម្តងទៀត និងតំបន់ប្រាសាទនានាតាមជួរបន្ទាត់ព្រំដែន។ ប្រទេសសៀមត្រូវដឹងថា ប្រាសាទព្រះវិហារកសាងនៅសតវត្សរ៍ទីប៉ុន្មាន? ជនជាតិសៀមកើតមានប្រទេសនៅក្នុងសតវត្សរ៍ណា? កុំថា ជនជាតិសៀមមិនដឹង ប្រវត្តិសាស្រ្ត សៀមធ្វើជាវង្វេង? ហេតុអ្វីបានជាជនជាតិសៀមចង់បានប្រាសាទព្រះវិហារ? ទោះបីជាកម្ពុជាឈ្នះក្តីនៅក្នុងតុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិ(ICJ)នៅទីក្រុងឡាអេ​(ប្រទេសហូឡង់)។ នៅពេលសម្រេចក្តីឈ្នះមកលើប្រទេសកម្ពុជា ប្រទេសសៀមកើតទុក្ខមិនសុខចិត្ត...

ជនភៀសសឹកមកពីខេត្តឧត្ដរមានជ័យក្នុងជម្លោះព្រំដែនកម្ពុជា និងថៃ

ខ្ញុំឈ្មោះ ហាក់ ប៊ុណ្ណា  អាយុ ៥៨ ឆ្នាំ(កើតនៅឆ្នាំ ១៩៦៧) នៅភូមិធន់មោង ឃុំកំពង់ថ្ម ស្រុកសន្ទុក ខេត្តកំពង់ធំ។[1] ខ្ញុំរៀបការជាមួយប្រពន្ធឈ្មោះ ប៉ុល ជួន និងមានកូនប្រុសស្រីចំនួន៣នាក់ (ប្រុស២និងស្រី១)។  ឪពុកខ្ញុំឈ្មោះ ហាក់ (ស្លាប់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម) និងម្ដាយឈ្មោះ អ៊ី ហើយមានបងប្អូនប្រុសស្រីចំនួន៥នាក់ ខ្ញុំជាកូនទី៥ក្នុងគ្រួសារ។ ខ្ញុំបួសរៀនសូត្របានត្រឹមថ្នាក់ទី៦ នៅសាលាបឋមសិក្សាកំពង់ថ្ម។...

បន្លាលួស ជំនួសសង្គ្រាមប្រដាប់អាវុធ

សង្គ្រាម រវាងកម្ពុជា និងថៃ កាលពីពេលថ្មីៗ បានបង្កឡើងដោយជម្លោះនៅតាមបណ្តោយព្រំដែន កម្ពុជា និងថៃ។ សង្គ្រាមនេះបានចាប់ផ្តើមពីការហ៊ុមព័ទ្ធដោយបន្លាលួសរបស់ទាហានថៃមកលើប្រាសាទបូរាណ និងដណ្តើមយកទឹកដីដែលជាដែនអធិបតេយ្យភាពរបស់កម្ពុជា។ ក្នុងរយៈពេលនៃសង្គ្រាមចំនួន៥ថ្ងៃ គឺពីថ្ងៃទី២៤ ដល់ ថ្ងៃទី២៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥ កម្ពុជា និងថៃ បានទទួលរងនូវការខូចខាតទាំងសងខាង លើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ, សាលារៀន, វត្តអារាម និងផ្ទះសម្បែង​មួយចំនួនជាពិសេស បានធ្វើឱ្យបាត់បង់ដល់អាយុជីវិត ទាហាន និង...

ជនភៀសសឹកកម្ពុជាម្នាក់៖ «ខ្ញុំគ្មានចង់បានអំណោយអ្វីក្រៅតែពីអំណោយសន្ដិភាពជូនស្រុកទេសខ្ញុំនោះទេ»

ប្រជាជន​កម្ពុជា​មិន​អា​ចបំភ្លេច​បាន​ទេចំពោះ​សង្គ្រា​មដែល​បានកើតឡើង​​នៅ​តាមបណ្ដោយ​ព្រំដែន​កម្ពុជា និង​ថៃ​ចាប់ពី​ថ្ងៃទី ២៤ ដល់​២៨​ ខែកក្កដា កន្លងមក​នេះ ពីព្រោះថាប្រទេស​ថៃបាន​រំលោភ​បំពាន និង​ធ្វើរឿង​ព្រៃផ្សៃ​មកលើប្រជាជន កងទ័ព ទឹកដី និងមរតក​វប្បធម៌​។​​ សង្គ្រាម​នេះ​ចាត់ទុកជា​រឿង​រ៉ាវប្រវត្ដិ​សាស្រ្ដ​មួយ​ដែល​កូន​ចៅ​ជំនាន់ក្រោយត្រូវ​​ចងចាំ​ជានិច្ច​​។​ ទោះបីប្រជាជន​មានភាពក្រខ្សត់​យ៉ាង​ណាក៏​ដោយ សន្ដិភាព​គឺជា​មូលដ្ឋាន​នៃ​ជីវិតរបស់ប្រជាជន​គ្រប់គ្នា។ នៅពេល​ធ្លាក់ក្នុងភ្លើងសង្គ្រាម​សាជាថ្មី​នៅតាម​ទល់ដែន​ កម្ពុជា និង ថៃ​ ប្រជាជន​​​បានមើលឃើញ​ពីតម្លៃនៃ​សន្ដិភាព​ និងអំពាវ​នាវ​ឲ្យ​មានការ​អន្ដរាគមន៍ពីសហគមន៍ជាតិ និង​អន្ដរជាតិ​​​ឲ្យមានការកសាង​សន្ដិភាព​ឡើងវិញ​។ ជនភៀស​សឹក​កម្ពុជា​ម្នាក់បាននិយាយទាំង​ទឹកភ្នែក​​ថា៖ «​ ខ្ញុំគ្មាន​ចង់បានអំណោយ​អ្វី​ ក្រៅតែពីអំណោយ​សន្ដិភាពជូន​ស្រុក​ទេស​​ខ្ញុំនោះ​ទេ»។...

ជំរំឃុំឃាំងជនភៀសខ្លួនខ្មែរដែលរត់ឆ្លងដែនចូលប្រទេសថៃ នៅតាព្យា

ជំរំឃុំឃាំងជនភៀសខ្លួនខ្មែរមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងស្រុកតាព្យា ខេត្តស្រះកែវ ប្រទេសថៃ ដែលជាទូទៅជនភៀសខ្លួនខ្មែរហៅថា ជំរំឃុំឃាំងតាព្យា។ កងទ័ពថៃប្រើប្រាស់ជំរំនេះដើម្បីឃុំខ្លួនជនភៀសខ្លួនខ្មែរ ដែលបានរត់ឆ្លងដែនពីទឹកដីប្រទេសកម្ពុជាចូលទឹកដីថៃអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០។ មុននឹងកងទ័ពថៃបញ្ជូនជនភៀសខ្លួនខ្មែរទៅឃុំឃាំងនៅតាព្យា គឺកងទ័ពថៃបានចាប់ឃុំ និងសួរចម្លើយជនភៀសខ្លួនខ្មែរជាច្រើនលើកច្រើនសារ ជាមួយការសំឡុត បំភិតបំភ័យ និងកុហកបោកបញ្ជោតថា បញ្ជូនត្រឡប់មកឱ្យខ្មែរក្រហមវិញ ដើម្បីឱ្យជនភៀសខ្លួនខ្មែររត់គេចខ្លួនពីកន្លែងសួរចម្លើយ រួចហើយបាញ់សម្លាប់។ ហេតុការណ៍ទាំងនៅតែជាការចងចាំសម្រាប់ជនភៀសខ្លួនខ្មែរដែលធ្លាប់ជាប់ឃុំឃាំងនៅតាព្យា៖ ខ្ញុំឈ្មោះ យឹម វើយ[1] អាយុ៦០ឆ្នាំ (ក្នុងឆ្នាំ២០១០) សព្វថ្ងៃរស់នៅភូមិស្វាយ ឃុំថ្មពួក ស្រុកថ្មពួក...

សាំង ថាត កងកុមារនៅសម័យខ្មែរក្រហម

ខ្ញុំបាទឈ្មោះ សាំង ថាត[1] មានអាយុ៥៦ឆ្នាំ។​ ទីកន្លែងកំណើតនៅ​ឃុំឫស្សីស្រុក ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាម។ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិស្វាយកណ្ដាល ឃុំស្វាយសាច់ភ្នំ ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាម​។ ពុករបស់ខ្ញុំឈ្មោះ សាំង ម្ដាយរបស់ខ្ញុំឈ្មោះ រៀម ។ ខ្ញុំមានបងប្អូន ប្រាំពីរនាក់ (ប្រុសប្រាំមួយនាក់ ស្រីមួយនាក់) ហើយ ខ្ញុំជាកូនទីប្រាំ ក្នុងគ្រួសារ។ បងទីមួយឈ្មោះ សុន,...

ប៉ែន សេត បាត់ដំណឹងប្អូន២នាក់

សេត គឺជាកូនប្រុសច្បងក្នុងចំណោមបងប្អូន៨នាក់។ ក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម ប្អូនរបស់សេត ២នាក់ ក្នុងនោះមានស្រីម្នាក់ បានបាត់ដំណឹង បន្ទាប់ពីចូលបដិវត្តន៍។ ប្អូនរបស់សេត ដែលបានបាត់ខ្លួនមានឈ្មោះថា ប៉ែន តាវ បាត់ដំណឹងបន្ទាប់ពីអង្គការបញ្ជូនទៅទីក្រុងភ្នំពេញ ហើយឈ្មោះ ប៉ែន ហង្ស បាត់ខ្លួននៅពេលដែលចូលធ្វើជាយោធារបស់ខ្មែរក្រហម។ ខាងក្រោមនេះគឺជារឿងរ៉ាវរបស់សេត នៅ​ក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម និងការបាត់ដំណឹងប្អូនឈ្មោះ ប៉ែន តាវ។ ប៉ែន សេត[1] អាយុ៥៤ឆ្នាំ(២០០៣)...

សោម ពៅ ៖ ទទួលគំនិតបដិវត្តន៍ ពេលរៀននៅវត្តស្ទឹងស្លូត

ខ្ញុំឈ្មោះ សោម​ ពៅ[1] ហៅ ឌឿ[2] ឬ វិន[3] មានអាយុ៣៤ឆ្នាំ(ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៦) រស់នៅភូមិស្វាយសុខោ ឃុំស្វាយសុខោ ស្រុកព្រៃវែង តំបន់២០ ភូមិភាគបូព៌ា(២០៣)។ ផ្ទះរបស់ខ្ញុំរស់នៅមានចម្ងាយប្រមាណជា១គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងព្រៃវែង។ ខ្ញុំធ្លាប់បួសរៀននៅវត្ត ស្វាយសុខោ ដែលមានបងប្រុសគឺជាព្រះចៅអធិការវត្ត។ ខ្ញុំមានប្រពន្ធឈ្មោះ សំ សឺន និងឈ្មោះ បដិវត្តន៍ អ៊ួន សារី គឺជាអ្នកស្រុកកំពង់ត្របែក...

ប្រជាជនចង់ឃើញសន្តិភាពរវាងកម្ពុជា និងថៃ

ប្រជាជនភូមិបាក់នឹមចង់ឃើញសន្តិភាពរវាងកម្ពុជា និងថៃ ដោយមិនចង់ឲ្យសង្រ្គាមផ្ទុះឡើងវិញទៀតនោះទេ។ ក្នុងរយៈពេលការប៉ះទង្គិចដោយអាវុធរវាងភាគីកម្ពុជា និងថៃ ចាប់ពីថ្ងៃទី២៤ដល់២៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៥ នេះ បានបណ្តាលឲ្យបាត់បង់ជីវិតទាហាន និងជនស៊ីវិលអស់ជាច្រើននាក់ ព្រមទាំងបន្សល់ទុកនូវជនពិការ កុមារកំព្រា ស្រ្តីមេម៉ាយ ជនភៀសសឹកគេចខ្លួនពីសង្រ្គាមរាប់សែនគ្រួសារ។ ជាពិសេសការទម្លាក់គ្រាប់បែកដោយយន្តហោះចម្បាំង និងការទម្លាក់គ្រាប់បែកចង្កោម គ្រាប់រ៉ុកកែត ពីយន្តហោះចម្បាំងរបស់កងទ័ពថៃ បានបំផ្លិចបំផ្លាញយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរទៅលើប្រាសាទ វត្តអារាម មណ្ឌលសុខភាព សាលារៀន ផ្លូវថ្នល់ និងលំនៅឋានប្រជាជនរាប់មិនអស់។...

តើ ទេព ខាត់ ឆ្លងកាត់រឿងអ្វីខ្លះមុនពេលដែលគាត់បម្រើការងារជានីរសាររត់សំបុត្រឲ្យខ្មែរក្រហម?

មុនត្រូវបានចាត់តាំងជានីរសារ[1]រត់សំបុត្ររបស់ខ្មែរក្រហម យុទ្ធជនទាំងអស់គឺសុទ្ធធ្លាប់ទទួលរងទុក្ខលំបាក។ រឿងជាច្រើនដែល ខាត់[2] ធ្លាប់បានឆ្លងកាត់គឺ ការរស់នៅបែកពីសមាជិកគ្រួសារ, កង្វះទីជម្រក រស់នៅដោយគ្មានអនាម័យ, មិនទទួលបានការរៀនសូត្រ ជាធម្មតាក្នុងវ័យកុមារភាពគឺជាវ័យមួយដែលត្រូវក្រេបជញ្ជក់យកចំណេះវិជ្ជា ប៉ុន្តែកុមារនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហមបែរជាត្រូវធ្វើការងារច្រើនជាងរៀនអក្សរ, ការធ្វើការងារ​ច្រើនហួសកម្លាំង, កង្វះអាហារបរិភោគ និងវិស័យសុខាភិបាលធ្លាក់ចុះ គ្រូពេទ្យគ្មានវិជ្ជាជីវៈ។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ក្រោយរបបខ្មែរក្រហមវាយបែកទីក្រុងភ្នំពេញ ប្រជាជនដែលរស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ និងទីប្រជុំជនត្រូវបានជម្លៀសទៅទីជនបទដោយយោធារបស់ខ្មែរក្រហម។ ខ្មែរក្រហម បានបង្ខំអ្នករស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញប្រហែលពីរលាននាក់ ដែលក្នុងនោះរួមបញ្ជូលទាំងអ្នកភៀសខ្លួនចូលទីក្រុងក្នុងអំឡុងពេលសង្រ្គាមចំនួនជាងមួយលាននាក់ផង ឲ្យចាកចេញទៅកាន់ទីជនបទ។[3] ការជម្លៀសប្រជាជនចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញពុំមែនជាព្រឹត្តិការណ៍ចៃដន្យឡើយ។ វាគឺជាផែនការដែលបានរៀបចំទុកជាមុន។...

ទុក្ខលំបាកប្រជាជនភៀសសឹកអំឡុងជម្លោះប្រដាប់អាវុធកងទ័ពថៃឈ្លានពានលើកម្ពុជា

ជនភៀសសឹក ពីថ្ងៃទី២៤ ខែកក្កដា ដោយគិតត្រឹមម៉ោង៦ល្ងាចថ្ងៃទី២ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៥ ម្សិលមិញ ខេត្តឧត្តរមានជ័យ សរុបចំនួន ៣៨,៤៤៧នាក់, ខេត្តព្រះវិហារ ចំនួន២៩,៧១៧នាក់, ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ចំនួន ៣៤,២៦៤នាក់, ខេត្តពោធិ៍សាត់ ចំនួន ៣,០២៦នាក់, ខេត្តសៀមរាប ចំនួន ៣៣,៤២នាក់ តួលេខសរុបទាំងទាំង៥ខេត្ត មានចំនួន ១៦៨,៩៤៦នាក់ ដែលជាជនភៀសសឹក[1]។...

ប្រវត្តិគ្រួសារខ្ញុំក្នុងរបបខ្មែរក្រហម

ខ្ញុំឈ្មោះ នាង វិត[1] អាយុ៥៨ឆ្នាំ។ ខ្ញុំរស់នៅភូមិត្រពាំងរំពាក់ ឃុំត្រាំកក់ ​ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។ ខ្ញុំមានឪពុកឈ្មោះ នាង អ៊ុក (ស្លាប់) ម្ដាយឈ្មោះ សឿ ប៉ាត់ (ស្លាប់)។ ​ខ្ញុំមានបងប្អូនបង្កើត៩នាក់។ បងប្អូនរបស់ខ្ញុំនៅរស់៦នាក់ ​ ប្រុស៥នាក់ ស្រីម្នាក់។ ខ្ញុំមានប្ដីឈ្មោះ អ៊ូច។ បច្ចុប្បន្នយើងមានកូន៩នាក់ ស្រី៤នាក់...

ប៉ិន ម៉ាច៖ កងនារីដឹកជញ្ជូន

ប៉ិន​ ម៉ាច[1]​ ភេទ​ស្រី​ អាយុ​៦៣ឆ្នាំ​ មាន​ទី​កន្លែង​កំណើត​នៅ​ភូមិ​ព្រែក​តាអាំ ឃុំ​បុស្សលាវ​ ស្រុក​ក្រចេះ​ ខេត្ត​ក្រចេះ។​ បច្ចុប្បន្ន​ ម៉ាច​ រស់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​បឹង​ ឃុំ​ត្រពាំង​ប្រិយ៍​ ស្រុក​អន្លង់​វែង​ ខេត្ត​ឧត្តរ​មាន​​ជ័យ។​ ម៉ាច​​ បាន​រៀប​រាប់ពី​​ការរស់នៅ​របស់​ខ្លួន​ក្នុង​របប​ខ្មែរក្រហម​ និងការរត់ភៀសខ្លួន​​មក​កាន់​​តំបន់​អន្លង់​វែង​​ថា​៖ «នៅ​ឆ្នាំ​១៩៧៦​ ខ្ញុំ​​ត្រូវ​បានបំ​បែក​ចេញ​​ពី​ឪពុក​ម្ដាយ និង​​ធ្វើការ​ឲ្យ​​​​កង​ចល័ត​របស់​ខ្មែរ​ក្រហម ​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​​ក្រចេះ​ ​។ ខ្ញុំ​តែង​តែ​ក្រោក​ពី​ព្រលឹម ដើម្បី​ដេញបង្អើល​​ចាបកុំ​ឲ្យ​ស៊ី​ស្រូវ។​ ខ្ញុំបាន​ហូប​​អាហារ​ថ្ងៃ​ត្រង់...

កុយ ស្រូយ៖ កងទ័ពនៃកងពលលេខ៨០១ ការពារព្រំដែនខេត្តរតនៈគិរី

ក្រោយរំដោះបានទីក្រុងភ្នំពេញ កងពលលេខ៨០១ ដឹកនាំដោយ សូ សារឿន ត្រូវបានផ្លាស់ចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ ដោយបញ្ជូនឲ្យទៅការពារនៅព្រំដែនខេត្តរតនៈគិរី។ ស្រូយ បាននិយាយរៀបរាប់ពីរឿងរ៉ាវដូចខាងក្រោម៖ កុយ ស្រូយ[1] ភេទប្រុស​ អាយុ៧០ឆ្នាំ​ ស​ព្វថ្ងៃប្រកបរបរធ្វើស្រែចម្ការ។ ស្រូយ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិក្រាំងចេក ឃុំដើមឫស ស្រុកកណ្ដាលស្ទឹង ខេត្តកណ្ដាល។ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិទួលប្រាសាទ ឃុំទំនប់ដាច់ ស្រុកត្រពាំងប្រាសាទ ខេត្តឧត្ដរមានជ័យ។ ស្រូយ មានប្រពន្ធឈ្មោះ...

Solverwp- WordPress Theme and Plugin