Tag: អត្ថបទប្រចាំសប្តាហ៍ទី៥១

កង សុំ ប្រចាំការនៅកោះក្រចកសេះ

នៅឆ្នាំ១៩៧៥ កង សុំ បានទៅប្រចាំការនៅកោះក្រចកសេះ។ ខាងក្រោមនេះជាសាច់រឿងរបស់ កង សុំ៖ ខ្ញុំឈ្មោះ កង សុំ[1] ភេទប្រុស អាយុ៦៥ឆ្នាំ (ឆ្នាំរោង) មានទីកន្លែងកំណើតនៅក្នុងភូមិស្ដុក ឃុំស្ដុក ស្រុកគងពិសី ខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ សព្វថ្ងៃរស់នៅក្នុងភូមិទួល ឃុំបារាំងធ្លាក់ ស្រុកភ្នំព្រឹក ខេត្តបាត់ដំបង។ ខ្ញុំមានប្រពន្ធឈ្មោះ ឈើន រឿង អាយុ៥៧ឆ្នាំ...

ទឹម ឃាន រំឭកអំពីបទពិសោធន៍ជីវិតឆ្លងកាត់ធ្វើកងចល័តនៅរបបខ្មែរក្រហម

ឈ្មោះ ទឹម ឃាន អាយុ ៦៤ឆ្នាំ[1]  កើត និងរស់នៅភូមិពង្រ ឃុំរអាង ស្រុកកំពង់សៀម ខេត្តកំពង     ចាម។ ខ្ញុំរៀបការជាមួយប្ដីឈ្មោះ ថា  និងមានកូនចំនួន៥នាក់ (ស្រី២និងប្រុស៣)។ ឪពុកខ្ញុំឈ្មោះ ទឹម និងម្ដាយឈ្មោះ ហៀង មានបងប្អូនប្រុសស្រីចំនួន១២នាក់  សព្វថ្ងៃនៅរស់ចំនួន៨នាក់។ កាលពីនៅវ័យ​កុមារខ្ញុំរៀនសូត្របានតិចតួច។ បន្ទាប់ពីមានរដ្ឋប្រហារនៅថ្ងៃទី១៨ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧០...

ហួន ឆេង អៀង រំឭកពីបទពិសោធន៍ឆ្លងកាត់សម័យខ្មែរក្រហម

ខ្ញុំឈ្មោះ ហួន ឆេងអៀង[1] ភេទស្រី អាយុ៧៥ឆ្នាំ រស់នៅភូមិស្វាយមីង ឃុំបារគូ ស្រុកកណ្តាលស្ទឹង ខេត្តកណ្តាល។ ខ្ញុំមានស្វាមីឈ្មោះ ហួង​ រុន អាយុ៧៨ឆ្នាំ។ ខ្ញុំមានកូនទាំងអស់ ចំនួន៥នាក់ (ស្រី៣នាក់)។ សព្វថ្ងៃខ្ញុំនៅផ្ទះតែ២នាក់ប្តីប្រពន្ធទេ ហើយខ្ញុំទាំង២នាក់ ជាគ្រូបង្រៀនចូលនិវត្តន៍ដូចគ្នា។ កាលពីមុន ខ្ញុំធ្លាប់បង្រៀននៅវិទ្យាល័យកំពង់កន្ទួត។ បន្ទាប់ពីខ្ញុំបានចូលនិវត្តន៍ ខ្ញុំបានបង្រៀនគណិតវិទ្យាដល់ចៅៗរបស់ខ្ញុំចំនួន៤នាក់ ដូច្នេះ ក្នុងមួយថ្ងៃ...

កែប តូច ៖ កុមារលះបង់នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម

ខ្ញុំ​ឈ្មោះ កែប តូច[1]  បច្ចុប្បន្ន​អាយុ ៦៣ ឆ្នាំ ជា​ស្ត្រី​ម្នាក់​ដែល​បាន​ឆ្លងកាត់​រឿងរ៉ាវ​ជាច្រើន​ក្នុង​ជីវិត។ ខ្ញុំ​ជា​កូន​ពៅ​ក្នុង​ចំណោម​បងប្អូន៧ នាក់ (ស្រី ៥ ប្រុស ២) ដែលមាន​ស្រុកកំណើត​នៅ​ខេត្ត​តាកែវ។ ឪពុក​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ កែប ឆន និង​ម្ដាយ​ខ្ញុំ​ឈ្មោះ ភី (គាត់​បាន​ចែកឋាន​ទៅ​ហើយ)។ ខ្ញុំ​មាន​ស្វាមី​ឈ្មោះ ដាំ វ៉ាន់ឃុត (គាត់​ក៏​ស្លាប់​ដែរ) ហើយ​យើង​មាន​កូន...

មាស ឃា ៖ ខ្ញុំមិនដែលបានទទួលដំណឹងពីឱពុកម្តាយនិងបងប្អូនទេ ចាប់តាំងពីខ្ញុំមកធ្វើការនៅរោងចក្រសំឡីគនៅក្រុងភ្នំពេញ ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម

«ចាប់តាំងពីខ្ញុំចាកចេញពីស្រុកកំណើតពីខេត្តស្វាយរៀងមកធ្វើការនៅភ្នំពេញ ខ្ញុំមិនដែលទទួលដំណឹងពីបងប្អូន និងឪពុកម្តាយ ហើយខ្ញុំក៏មិនដែលបានទៅលេងស្រុកកំណើតដែរ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៩៣»។ ខ្ញុំឈ្មោះ មាស ឃា[1] កើតឆ្នាំ១៩៦២​ នៅភូមិបារាយ ឃុំមេសថ្ងក ស្រុកចន្រ្ទា ខេត្តស្វាយរៀង។ ខ្ញុំមានប្រពន្ធឈ្មោះ ជ័យ រ៉ក និងមានកូនចំនួន៣នាក់។ ខ្ញុំមានឪពុកឈ្មោះ មាស ជុំ និងម្តាយឈ្មោះ ពៅ ផាន់។ ឪពុកម្តាយខ្ញុំស្លាប់អស់ហើយ។ ខ្ញុំមានបងប្អូនចំនួន៥នាក់...

ធ្លាក់ខ្លួនពិការដោយសារតែសង្រ្គាម

សុក វី[1](ឈ្មោះបដិវត្តន៍៖ ណាង) មានទីកន្លែងកំណើត និងទីលំនៅបច្ចុប្បន្ន នៅភូមិអង្គរបានទី៧ ឃុំអង្គរបាន ស្រុកកងមាស ខេត្តកំពង់ចាម។ វី មានឪពុកឈ្មោះ ស្រ៊ុន លឹមសុន និងម្ដាយឈ្មោះ គុយ យី។ វី គឺជាកូនទី១ ក្នុងចំណោមបងប្អូនប្រុសស្រីសរុបចំនួន៨នាក់។ នៅវ័យកុមារ វី រៀនបានថ្នាក់ទី៧ (សង្គមចាស់)។ នៅពេលដែលមានរដ្ឋប្រហារកើតឡើង វី...

អ៊ុក សារី៖ ស្ទើរតែបាត់បង់ជីវិតទាំងគ្រួសារ

អ៊ុក សារី[1] ភេទស្រី អាយុ៥៥ឆ្នាំ រស់នៅភូមិសាមគ្គី ឃុំអង្គរបូរី ស្រុកអង្គរបូរី ខេត្តតាកែវ។ សារី មានបងប្អូនចំនួន៥នាក់ឈ្មោះ វ៉ាត, ចាន់ណារី, ស៊ីវន្ថា, ចានរ៉ា និងវ៉េត។ ក្នុងចំណោមប្អូនរបស់សារីទាំងអស់ ឈ្មោះស៊ីវន្ថា និងចាន់រ៉ា បាត់បង់ជីវិតដោយសារតែជំងឺហើម នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម។ នៅក្នុងសម័យ លន់ នល់  គ្រួសាររបស់សារី រស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ...

កែវ សារុំ៖ សាច់រឿងសង្ខេបអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម និងស្ថានភាពសុខភាពបច្ចុប្បន្ន

ខ្ញុំឈ្មោះ កែវ សារុំ ភេទប្រុស អាយុ ៧២ ឆ្នាំ ទីកន្លែងកំណើតនៅភូមិខ្ពប ឃុំរក្សជ័យ ស្រុកបាភ្នំ ខេត្តព្រៃវែង បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិបាកនឹម ឃុំច្រេស ស្រុកជុំគិរី ខេត្តកំពត។ ខ្ញុំមានបងប្អូនចំនួន ៥នាក់សុទ្ធតែធ្លាប់ឆ្លងកាត់របបខ្មែរក្រហម ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៧៥ ដល់ ឆ្នាំ១៩៧៩ ដែលជាបទពិសោធន៍ឈឺចាប់ និងលំបាកនៅក្នុងជីវិត ដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន។ នៅឆ្នាំ...

កុមារកងទ័ព

សែម អេង[1] មានអាយុ៣៧ឆ្នាំ (២០០១) រស់នៅភូមិស្ទឹង ឃុំអូរសារាយ ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមវាយកាន់កាប់បានទីក្រុងភ្នំពេញ។ ឪពុករបស់ អេង បាននាំសមាជិកគ្រួសារទៅរស់នៅតំបន់ទួលកី តាមរយៈការចាត់តាំងរបស់មេកង។ អេង ទៅរស់នៅទីនោះ អង្គការចាត់តាំងឱ្យគាត់ធ្វើស្រែ និងកាប់ដី។ អេង បានបញ្ជាក់ប្រាប់ថា នៅរបបខ្មែរក្រហមការធ្វើការងារកសិកម្មនៅតំបន់នោះ គឺមិនប្រើកម្លាំងរបស់សត្វគោ និងក្របីនោះទេ គឺប្រើកម្លាំងរបស់មនុស្សជំនួស។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ...

សោម យ៉េង៖ កងជញ្ជូនឈើសម្រាប់ដំឡើងកាណូត និងកប៉ាល់ នៅព្រែកព្នៅ

ឈ្មោះ សោម យ៉េង[1] ភេទប្រុស អាយុ៨៨ឆ្នាំ។ យ៉េង មានស្រុកកំណើតនៅក្នុងភូមិពោធិ៍ទន្លេ ឃុំកោះធំ ស្រុកកោះធំ ខេត្តកណ្ដាល។ បច្ចុប្បន្ន យ៉េង រស់នៅក្នុងភូមិសង្កែ ឃុំបឹងបេង ស្រុកម៉ាឡៃ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ យ៉េង មានបងប្អូនបង្កើតចំនួន៥នាក់ (ស្រី២នាក់)ហើយ យ៉េង កូនជាទី២។ ម្ដាយឈ្មោះ ពេជ្រ ការ (ស្លាប់)...

យោធាកងពល៣១០

កូវ ផល្លា ភេទប្រុស អាយុ២០ឆ្នាំ (បាត់ខ្លួន)[1]។ មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបានជួបសម្ភាសជាមួយឈ្មោះ កូវ ស្រ៊ុន អាយុ៧៣ឆ្នាំ ត្រូវជាឪពុក[2]។ ខាងក្រោមនេះជាប្រវត្តិរូបសង្ខេបរបស់ផល្លា តាមការរៀបរាប់របស់ឪពុក៖ ផល្លា គឺជាកូនច្បងក្នុងគ្រួសារ ដែលមានបងប្អូនចំនួន៩នាក់ ក្នុងនោះស្រី២នាក់, ទី១-ឈ្មោះកូវ ផល្លា, ទី២-ឈ្មោះ កូវ ផល្លាភ, ទី៣-ឈ្មោះ កូវ ផាន, ទី៤-ឈ្មោះ...

យ៉ាន់ ស៊ែល ៖ ផ្ដល់ព័ត៌មានអំពីកងទ័ពតំបន់២៣ ភូមិភាគបូព៌ា(២០៣)

ខ្ញុំឈ្មោះ យ៉ាន់ ស៊ែល[1] ជនជាតិខ្មែរ ភេទប្រុស មានអាយុ៣១ឆ្នាំ(នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៧៨)។ ខ្ញុំរស់នៅភូមិព្រែកតាអី ឃុំព្រែកតាអី ស្រុកប្រសូត្រ ខេត្តស្វាយរៀង។ ខ្ញុំមានឪពុកឈ្មោះ យ៉ាន់ តែម និង ម្ដាយឈ្មោះ រៀម ញ៉ែម។ ខ្ញុំមានប្រពន្ធឈ្មោះ នៅ សារិន មានទីកន្លែងកំណើតនៅភូមិព្រៃដំឡូង ឃុំពោធិរាជ ស្រុកមានជ័យថ្មី (បច្ចុប្បន្នស្ថិតនៅស្រុកស្វាយជ្រំ) តំបន់២៣។...

សេចក្តីរំឭកពីការឈឺចាប់ និងការចងចាំពីប្រវត្តិជីកទំនប់១មករា (ស្ទឹងជីនិត) នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម

ខ្ញុំឈ្មោះ ប៊ុន លីម[1] អាយុ៦១ឆ្នាំ។ បច្ចុប្បន្ន ខ្ញុំ មានមុខរបរជាអ្នកឡើងត្នោត។ ខ្ញុំ រស់នៅភូមិថ្មកែវ ឃុំត្រាំកក់ ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។ ​ ខ្ញុំមានប្រពន្ធឈ្មោះ គឹម ម៉ន អាយុ៥០ឆ្នាំ មានមុខរបរជាកសិករ។ យើងមានកូនស្រី២នាក់ ដែលកំពុងបន្តការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រឆ្នាំទី៣ និងឆ្នាំទី៤ នៅទីក្រុងភ្នំពេញ។ នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម អ្វីដែលខ្ញុំមិនអាចបំភ្លេចបាននោះ គឺខ្មែរក្រហមចាត់តាំងឱ្យខ្ញុំទៅធ្វើការក្នុងកងចល័ត។...

ងួន មិន ៖ អតីតពេទ្យកងពល២០៧

នៅឆ្នាំ១៩៧៦ មិន ត្រូវបានជ្រើសរើសឲ្យទៅរៀនពេទ្យនៅកាល់ម៉ែត និងសិក្សាពីរបៀបជួយសង្រ្គោះបន្ទាន់ ។ បន្ទាប់ពីរៀនចប់ មិន ត្រូវបានបញ្ជូនទៅជួយព្យាបាលរបួសឲ្យកងទ័ពនៅតាមព្រំដែនប្រទេស​វៀតណាម ដែលស្ថិតនៅក្នុងស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ មិន បាននិយាយរៀបរាប់ពីរឿងរ៉ាវដូចខាងក្រោម៖ ងួន មិន ភេទប្រុស អាយុ៧៧ឆ្នាំ ។ មិន មានស្រុកកំណើតនៅភូមិថ្មីដងទង់ ឃុំប្រាំបីមុំ  ស្រុកថ្ពង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិកាក់សិន ឃុំថ្មពួក ស្រុកថ្មពួក...

Solverwp- WordPress Theme and Plugin